του Χρήστου Νάστου
«Στον καιρό των Θεών». Αυτός είναι ο τίτλος του μυθιστορήματος που έγραψε ο Πολυδεύκης Ανδριανός και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Θρακικός Οιωνός. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα επικής φανταστικής λογοτεχνίας που το χαρακτηρίζει η ζωντανή αφήγηση και η ενδιαφέρουσα υπόθεση. Μια υπόθεση η οποία, καθώς ξεδιπλώνεται, αποκαλύπτει το αδιαμφισβήτητο υπόβαθρο του συγγραφέα στις θεματικές της ευρωπαϊκής μυθολογίας και τους συμβολισμούς της. Ωστόσο, το κύριο πλεονέκτημα του βιβλίου δεν είναι άλλο από την αυθεντικά επική του ατμόσφαιρα. Γυαλιστερά πλουμίδια στις πανοπλίες, κέρατα που βοούν και ενδιαφέροντες χαρακτήρες, όλα δείχνουν να ζωντανεύουν μέσα σε αυτές τις σελίδες.
Κρατώντας στα χέρια μου (από τις πρώτες ημέρες κυκλοφορίας του!) το πρώτο σου βιβλίο που φέρει τον τίτλο «Στον καιρό των Θεών» διαπιστώνω ότι πρόκειται για μία πολύ όμορφη αισθητικά έκδοση. Πες μας λίγα λόγια για αυτό. Ήταν δική σου ιδέα η συνολική εικόνα του βιβλίου ή της εκδοτικής εταιρίας; δώσε μας και κάποια στοιχεία για το σχεδιασμό του εξαιρετικού εξωφύλλου, καθώς και την εσωτερική εικονογράφηση.
Κατ’ αρχάς Χρήστο σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Κι εμένα μου άρεσε πολύ το όλο «στήσιμο» του βιβλίου και η αλήθεια είναι ότι ασχολήθηκα αρκετό καιρό με αυτό για να βγει όπως θα έπρεπε. Αυτό βέβαια δε θα γίνονταν χωρίς τη συνεργασία των κατάλληλων ανθρώπων, όπως για παράδειγμα του καταπληκτικού καλλιτέχνη Risto, τον οποίο έχω τη τύχη να γνωρίζω εδώ και πολλά χρόνια. Μόλις του είπα τι ετοιμάζω, προσφέρθηκε αμέσως να αναλάβει το εξώφυλλο αλλά και να φιλοτεχνήσει τα εσωτερικά σκίτσα του βιβλίου με αυτή την τεχνική που μου αρέσει πολύ, δηλαδή το μολύβι. Με την ίδια τεχνική είναι ζωγραφισμένο και το εξώφυλλο. Πιστεύω ότι αυτή η αίσθηση του μολυβιού πάνω στο χαρτί δίνει μια πιο «ζεστή» εικόνα εκείνου που θέλεις να κάνεις και φέρνει πιο κοντά τον αναγνώστη με την εικόνα.
Για όποιον ενδιαφέρεται, η σελίδα του Risto στο Facebook βρίσκεται εδώ, όπου εκτίθενται διάφορες δουλειές του εν λόγω καλλιτέχνη, οι οποίες κυμαίνονται από σχέδια για tattoo, μέχρι πίνακες και σκετς με μολύβι!!
Πόσο καιρό χρειάστηκες για τη συγγραφή και ολοκλήρωση της πρώτης σου αυτής εκδοτικής προσπάθειας; Είσαι συνολικά ευχαριστημένος από το τελικό αποτέλεσμα, λογοτεχνικά και αισθητικά; Πες μας κάποια επιμέρους στοιχεία για τη νέα σου καλλιτεχνική δημιουργία.
Το βιβλίο αυτό είχε γραφτεί εδώ και καιρό, απλά κατά την περίοδο ολοκληρώσεώς του, δεν είχα καθόλου χρόνο για να ασχοληθώ με τα της εκδόσεως. Μόλις βρήκα τον απαιτούμενο χρόνο, συναντήθηκα με τον υπεύθυνο των εκδόσεων «Θρακικός Οιωνός», ο οποίος είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για το βιβλίο, συζητήσαμε, τα βρήκαμε και έτσι με την πολύτιμη βοήθειά του στο τεχνικό κομμάτι, κατέστη δυνατόν να κυκλοφορήσει από τις συγκεκριμένες εκδόσεις τον Μάιο. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όμως και τους φίλους μου, Ελίνα Κουμιώτη, η οποία ανέλαβε την επιμέλεια του έργου και τον Χρήστο Μπιζούλα, ο οποίος επεξεργάστηκε ψηφιακά το εξώφυλλο του βιβλίου! Hails lads!!!
Ήταν πολύ εμπνευσμένη η συνύπαρξη των θεών της ελληνικής και της σκανδιναβικής μυθολογίας. Τι σε ενέπνευσε στη δημιουργία της συναρπαστικής αυτής ιστορίας που μας παρουσιάζεις;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να ασχολείται με το χώρο του φανταστικού αλλά και με τις θρησκείες, μυθολογίες και παραδόσεις του κάθε λαού, με γοήτευαν πάντα –εκτός από το δικό μας Πάνθεον– και τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά, με τα οποία έβρισκα πολλές ομοιότητες αλλά και σημαντικές διαφορές. Έτσι, σιγά-σιγά, και υπό το πρίσμα μιας μικρής επιρροής της σφαίρας της επιστημονικής φαντασίας, που νομίζω είναι αλληλένδετη, «έδενε» σταδιακά η πλοκή του συγκεκριμένου βιβλίου στο μυαλό μου. Κάποια στιγμή, αποφάσισα να περάσω αυτές τις σκέψεις στο χαρτί κι έτσι ολοκληρώθηκε το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας!
Το βιβλίο σου ανήκει στο χώρο της ηρωικής φαντασίας. Ποιοι οι κορυφαίοι λογοτέχνες του χώρου για σένα; Υπάρχουν κάποιοι εξ αυτών που σε επηρέασαν στην συγγραφή του βιβλίου;
Επειδή διαβάζω από πολύ μικρός, δε θα μπορούσα να μην αναφέρω τον γκουρού του είδους, που με συντρόφευσε σε όλα τα χρόνια του δημοτικού, τον Ιούλιο Βερν, o οποίος δεν ανήκει ασφαλώς στην ηρωική φαντασία, αλλά στο χώρο της φαντασίας γενικότερα. Αυτός πιστεύω ήταν η καταλυτική επίδραση που μου ασκήθηκε στην παιδική μου ηλικία (να ‘ναι καλά η δημοτική βιβλιοθήκη Αλεξανδρούπολης!!!). Εν συνεχεία, για μένα ο κορυφαίος συγγραφέας ηρωικής φαντασίας, χωρίς να μπορώ να σου πω εάν η επιρροή αυτή «βγαίνει» στο γραπτό μου λόγο, είναι ο Michael Moorcock. Ένας καταπληκτικός συγγραφέας που δεν ακολουθεί τα τετριμμένα fantasy στοιχεία και αναπτύσσει την πλοκή των έργων του με μια πιο φιλοσοφική προσέγγιση, χωρίς όμως να γίνεται κουραστικός και δίχως η γραφή του να χάνει την ομορφιά και τον ρυθμό της. Από εκεί και πέρα, έχω διαβάσει σχεδόν ό,τι γνωστό κυκλοφορεί στο συγκεκριμένο χώρο δίχως να μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον.
Είσαι –ως γνωστόν– και ο επικεφαλής των heavy-epic metallers Sacred blood (με 2 φοβερά albums στο ενεργητικό τους!). Κατά πόσο συναντιούνται οι δυο αυτές τέχνες; Πόσο μπορεί η μία να διεισδύει στα άδυτα της άλλης; Ποιοι δίσκοι αποτελούν για σένα το ιδανικό soundrack για την ανάγνωση του βιβλίου σου;
Νομίζω ότι όλες οι τέχνες δεν είναι ουσιαστικά κάτι διαφορετικό, αλλά διαφορετικές πλευρές της ίδιας εκφραστικότητας. Για μένα η Τέχνη είναι η εξωτερίκευση του πνευματικού κόσμου του καθενός από εμάς, ο οποίος βρίσκει διέξοδο και δημιουργεί, έχοντας ως σκοπό να αφήσει κάτι πίσω του. Κάτι που θα είναι αισθητικά όμορφο και θα αντέχει στον χρόνο. Αυτή είναι και η ειδοποιός διαφορά του ανθρώπου από τις άλλες μορφές ζωής, οι οποίες ναι μεν έχουν αισθήματα, αλλά η Τέχνη είναι η κύρια διαφορά κι εάν θες ευλογία του ανθρώπου. Για την ανάγνωση του βιβλίου μου, πέραν από τους δίσκους των Sacred Blood και Athlos, προτείνω Bathory, Einherjer, Thyrfing, Yanni, Loreena McKennit, Wagner και Βασίλη Πολυδούρη!
Ζούμε σε μία εποχή όπου, δυστυχώς, κυριαρχεί στις τέχνες ένας άκρατος νεωτερισμός εκφραζόμενος είτε ως πεζός μοντερνισμός είτε ως αντιαισθητικός μεταμοντερνισμός. Θεωρώ πως το βιβλίο σου (καθώς και το μουσικό σου έργο) αποτελεί μία μορφή αντίδρασης σε όλο αυτό. Αποτελεί μια επαναφορά στα παραδοσιακά-αρχετυπικά ιδεώδη που τείνουν να χαθούν. Συμφωνείς; Είσαι πρόθυμος να συνεχίσεις στο ίδιο ύφος ως προσωπικό σου μονοπάτι;
Συμφωνώ απόλυτα και επαυξάνω! Είμαι εντελώς «αντιδραστικός»!!! Δεν αντιτίθεμαι ασφαλώς σε όλα τα νέα πράγματα, αλλά όταν το 99% των νεότερων και μοντέρνων μουσικών είναι αηδίες και επίφαση τέχνης, δε μπορείς παρά να αντιδράσεις με τον τρόπο σου. Στη μουσική κατακλυζόμαστε από αδιευκρίνιστου φύλου «τραγουδιστές» με τραγούδια τα οποία ο κόσμος επαναλαμβάνει ως μηρυκαστικό για μία σεζόν και μετά πηγαίνει στο επόμενο πιόνι του μουσικού συστήματος. Στη δε λογοτεχνία, παρατηρούμε ότι υπάρχει ένας ορυμαγδός αναγνωσμάτων τύπου «άρλεκιν» με συγγραφείς κάποιες μεσόκοπες πλούσιες κυράτσες, οι οποίες προσπαθούν να αποσυμπιέσουν την ψυχική τους φόρτιση μέσω της φαντασίωσης διαφόρων ερωτικών σκηνών, τις οποίες πασάρουν στο κοινό τους ως «bestseller»! Ταυτόχρονα, υπάρχουν και ορισμένοι αναγνωρισμένοι συγγραφείς, οι οποίοι μπορεί να διαθέτουν αναμφίβολα λογοτεχνικό και μορφωτικό υπόβαθρο, εντούτοις αναπαράγουν τα στερεότυπα του εκδοτικού και πολιτικού κατεστημένου αναζητώντας λίγη ακόμη δημοσιότητα. Ασφαλώς έχουν μεγάλη ευθύνη και οι εκδοτικοί οίκοι, που αντί να μεταφράσουν κάτι αξιόλογο ή να εκδώσουν κάποιο σοβαρό επιστημονικό ή λογοτεχνικό έργο, γεμίζουν τα ράφια των βιβλιοπωλείων με όλα αυτά τα απαράδεκτα αναγνώσματα. O tempora, o mores!!!
Όσον αφορά εμένα, ασφαλώς και θα συνεχίσω στο ίδιο ύφος τόσο στο μουσικό αλλά και στο συγγραφικό κομμάτι για όσο θα έχω κάτι να πω στον κόσμο. Ξέρεις, το γεγονός ότι η τέχνη δεν γίνεται βιοπορισμός, έχει και ένα καλό μέσα σε όλα τα άλλα: Δεν ξεπουλιέσαι. Εμένα δεν πρόκειται ποτέ να με πιέσει κάποιος να κυκλοφορήσω έναν δίσκο ή ένα βιβλίο επειδή απλά πρέπει να τηρήσω κάποιο όρο σε κάποιο συμβόλαιο. Ετοιμάζω ό,τι είναι να ετοιμάσω και όποτε νιώθω ότι πρέπει να γίνει. Ευτυχώς, βρίσκονται κατά καιρούς κάποιοι άνθρωποι που αποφασίζουν να συνεργαστούν σε επαγγελματικό επίπεδο μαζί μου κι έτσι γίνεται πραγματικότητα η κυκλοφορία τόσο των δίσκων, όσο και των βιβλίων.
Θα ήταν, βέβαια, πολύ ενδιαφέρον και όμορφο το να ζει κάποιος από την Τέχνη του και σίγουρα δε θα ήμουν αρνητικός σε κάτι τέτοιο. Απλά, νομίζω ότι στην χώρα μας ένα τέτοιο σενάριο ηχεί εντελώς ουτοπικό και πέραν από κάθε πραγματικότητα (εκτός κι αν πρόκειται για τους συστημικούς λογοτέχνες που προαναφέραμε). Οπότε απολαμβάνω την καλλιτεχνική μου ελευθερία μαζί με όσους φίλους και φίλες κάνουν την τιμή να με στηρίζουν.
Θεωρείς τον εαυτό σου πρωτίστως μουσικό ή συγγραφέα; Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάζεις και τις δύο αυτές ιδιότητες και ποια σε εκφράζει περισσότερο;
Θα έλεγα ότι αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου ως έναν ελεύθερο άνθρωπο με ανησυχίες τις οποίες επιλέγω να μοιράζομαι με τους φίλους μου και με όποιον άλλο «εραστή» του επικού ήχου και της λογοτεχνίας έχει τα ίδια ενδιαφέροντα με εμάς! Νομίζω ότι, όπως προανέφερα, αυτές οι δύο «ιδιότητες» συνδέονται και για μένα δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά. Άλλες ανάγκες ικανοποιεί η συγγραφή και η ανάγνωση ενός βιβλίου κι άλλες η ακρόαση και ηχογράφηση ενός δίσκου. Εντάσσονται παρ’ αυτά όμως στο ίδιο μοτίβο, δηλαδή της εξωτερίκευσης του πνευματικού κόσμου μου.
Ποιά είναι τα σχέδιά σου όσον αφορά κάποια μελλοντική συγγραφή ενός νέου βιβλίου; Υπάρχει κάποιο προσχέδιο ή μια αρχική ιδέα; Πότε αναμένουμε το νέο μουσικό έργο των Sacred Blood; Δώσε μας κάποια στοιχεία και γύρω από αυτό....
Η αλήθεια είναι ότι έχω κάποιες ιδέες για τη συνέχεια του «Καιρού των Θεών», με αρκετά ενδιαφέρουσα πλοκή. Να δω πότε θα έχω χρόνο και όρεξη (προς το παρόν, με την τόση καλοκαιρινή ζέστη, είναι πάντως δύσκολο) για να το βάλω σε μια σειρά. Όσο για το νέο δίσκο των Sacred Blood, εντός του θέρους θα έχουν ολοκληρωθεί όλες οι ηχογραφήσεις καθώς και η μίξη του δίσκου, οπότε από φθινόπωρο θα συνεννοηθούμε με την εταιρεία μας για να δούμε πότε θα είναι δυνατή η κυκλοφορία του. Ο συγκεκριμένος δίσκος θα αναφέρεται στην Αργοναυτική Εκστρατεία. Ήταν ένα θέμα που μας ενέπνευσε πραγματικά. Πιστεύω πως είναι ό,τι καλύτερο έχουμε κάνει μέχρι στιγμής και θεωρώ ότι δένει άψογα τον επικό ήχο του heavy metal με τον επικό ήχο της ορχηστρικής μουσικής.
Από πού μπορεί να προμηθευτεί κάποιος ενδιαφερόμενος το βιβλίο σου; Είσαι ευχαριστημένος από την έως τώρα διανομή, ή θα υπάρξει και περαιτέρω προώθηση (ή κάποια παρουσίαση ίσως);
Απ’ ότι με ενημερώνει ο εκδοτικός οίκος, η κεντρική διάθεση γίνεται από το βιβλιοπωλείο Ορφικός, Παλαιολόγου 26, στην Αλεξανδρούπολη.
Από εκεί και πέρα υπάρχει και η δυνατότητα για ηλεκτρονική παραγγελία από το e-shop του περιοδικού Patria, καθώς επίσης και από το e-shop του βιβλιοπωλείου «Ελεύθερη Σκέψις».
Αυτά για αρχή. Σε λίγο καιρό βρίσκεται σε επιπλέον καταστήματα.
Πού πιστεύεις ότι υπερτερεί το δικό σου μυθιστόρημα σε σχέση με άλλα σύγχρονα έργα του είδους; Προσωπικά το έχω επιλέξει για την αρχική του ιδέα, το έντονο ελληνικό στοιχείο που απλώνεται γοητευτικά, καθώς και τη συνολική αισθητική του προσέγγιση. Θα ήθελα όμως και τη δική σου άποψη περί αυτού.
Θα συμφωνήσω μαζί σου, καθώς δεν έχω υπόψιν μου κάποιο άλλο μυθιστόρημα το οποίο να δένει με τόσο έντονο τρόπο στην πλοκή τους Έλληνες Θεούς με τους Θεούς των Σκανδιναβών. Ένα επιπλέον στοιχείο που πιστεύω ότι χαρακτηρίζει το βιβλίο είναι η έμφαση στους διαλόγους. Εστίασα σε αυτούς για να γίνει το βιβλίο πιο ζωντανό και να νιώθει ο αναγνώστης ότι διαδραματίζεται σε πραγματικό χρόνο. Δεν μου αρέσουν οι τεράστιες περιγραφές όπου αναλύονται σε σελίδες επί σελίδων τα χρυσά ηλιοβασιλέματα, το πέταγμα του αετού ή η πτώση της δεξιάς τρίχας του μουστακιού του ήρωα. Σίγουρα οι περιγραφές έχουν την σημασία τους αλλά προσπάθησα να μην υπερβάλλω σε αυτό τον τομέα.
Κλείνοντας, θέλω να σε ευχαριστήσω προσωπικά για το σύνολο του έργου σου το οποίο εκτιμώ ιδιαιτέρως, να σε συγχαρώ για το συναρπαστικό βιβλίο σου και να ευχηθώ μία ακόμη ενδοξότερη συνέχεια. Τα τελευταία λόγια δικά σου ως ένα μήνυμα στους νεορομαντικούς αναγνώστες της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ.
Εγώ από μέρους μου θα ήθελα να ευχαριστήσω προσωπικά τόσο εσένα όσο και τα υπόλοιπα παιδιά της Λέσχης, που σε ένα τόσο «περίεργο» στην καλύτερη χρόνο, επιλέγετε να ασχολείστε με θέματα τα οποία δεν προσφέρουν ούτε χρήμα, ούτε αναγνώριση αλλά ούτε και κάποιο προσωπικό όφελος, τασσόμενοι όμως πάντα στα κελεύσματα της αναζήτησης της αληθινής γνώσης και τέχνης, μακριά από μόδες και δήθεν συμπεριφορές. Το ίδιο ισχύει και για τους αναγνώστες σας, οι οποίοι είμαι σίγουρος ότι έχουν ανησυχίες και ενδιαφέροντα τα οποία μας εμπνέουν όλους. Όσο διατηρούμε αυτή την πνευματική παρόρμηση μας μέσω συλλογικοτήτων όπως η ΦΛΕ.ΦΑ.ΛΟ., να είστε σίγουροι ότι δε θα χαθεί τίποτα! Ευχαριστώ για το χρόνο σας.