Χαίρε Πολυδεύκη! Με χαροποιεί
ιδιαιτέρως το γεγονός ότι έτη πολλά μετά την τελευταία μας συνάντηση, μαθαίνω
για την εξέλιξή σου στον χώρο της αγαπημένης μας μουσικής. Θα ήθελα, λοιπόν, να
μου δώσεις πληροφορίες για τους Sacred Blood: ίδρυση, αλλαγές, τρέχουσα σύνθεση,
δισκογραφία, επιρροές.
Καλησπέρα! Και εγώ χαίρομαι
ιδιαιτέρως αγαπητέ μου!
Με τους Sacred Blood
ξεκινήσαμε το 2003, βγάζοντας το demo cd
«Clash of the Titans» το
οποίο περιείχε 3 τραγούδια, τα «Velerefontis», «Clash of the Titans» και
«Doomed Destiny».
Συνεχίσαμε με πολλές ζωντανές
εμφανίσεις συνθέτοντας παράλληλα και τα νέα μας κομμάτια, τα οποία κυκλοφόρησαν
μετά κόπων και βασάνων το 2008, με το cd
«The Battle of Thermopylae:
The Chronicle».
Μετά από αυτό είχαμε κάποιες
μικροαλλαγές στο line up και τώρα
είμαστε εγώ στις κιθάρες και στα πλήκτρα, ο Επειός στα φωνητικά και ο
Jim
‘’The Anima’’ στα
drums. Με
αυτό το line up,
κυκλοφόρησε και ο τρίτος μας δίσκος με τίτλο «Alexandros»,
αφιερωμένο στον μεγαλύτερο Έλληνα όλων των εποχών.
Οι επιρροές μας κυμαίνονται από το
heavy metal μέχρι
τον επικό ήχο γενικότερα. Στη μουσική μας ο ακροατής θα εντοπίσει επιρροές από
Grave Digger,
Running Wild,
Ancient Rites,
Bathory,
Manowar αλλά
και από ορχηστική μουσική, ευρωπαϊκό folk και τον
ελληνικό παραδοσιακό ήχο.
Η αλήθεια είναι πως όχι, το 2009
είχα κυκλοφορήσει μια προσωπική μου δουλειά ως Athlos και τίτλο album
«Hellenic myths of Gods and Heroes»,
όπου φυσικά με έχουν πλαισιώσει μερικοί καλοί φίλοι τους οποίους είχα τη τιμή να
γνωρίσω τα τελευταία χρόνια (Μάριος Κουτσούκος, Θανάσης Καραπάνος, Hild Valkyrie,κλπ). Έχω συμμετάσχει προσφέροντας
τραγούδια και στίχους στο ευρωπαϊκό (και πλέον παγκόσμιο) μουσικό folk σχήμα
Folkearth
ενώ έχω γράψει και τη μουσική για το πόνημα του Zion από
τους Crossover,
με τίτλο «Drakula».
Ακούγοντας με προσοχή τις δουλειές
των Sacred Blood εντοπίζω ποικίλες επιρροές τόσο από
την ελληνική μουσική παράδοση όσο και από την ευρωπαϊκή. Ποια είναι η γνώμη σου
για την αξιοποίηση των μουσικών παραδόσεων από heavy metal καλλιτέχνες;
Πιστεύω πως το «πάντρεμα» της
ελληνικής και εν γένει της παράδοσης κάθε λαού με το σύγχρονο heavy metal,
αποτελεί ένα δύσκολο αλλά πολύ όμορφο μουσικό μονοπάτι. Βέβαια, αυτό δεν πρέπει
να γίνει σε καμία περίπτωση επιτηδευμένα αλλά με πολύ μεράκι και αγάπη για να
ακούγεται φυσικό και όχι «κιτς».
Και στα δύο cds των Sacred Blood υπάρχει στιχουργική μονοθεματική
ενασχόληση με δύο διαφορετικές περιόδους της αρχαίας ελληνικής ιστορίας.
Σκοπεύετε να το επαναλάβετε και στις επόμενες δουλειές σας ή υπάρχει προοπτική
να καταπιαστείτε στιχουργικά και με άλλες θεματικές;
Σίγουρα ο μονοθεματικός δίσκος είναι
κάτι πολύ δύσκολο αλλά και πολύ μοναδικό. Οι αγαπημένοι μου δίσκοι είναι
μονοθεματικοί και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, πάντα ήθελα να ασχοληθώ με
αυτό το πράγμα. Δηλαδή να πιάνω μια ιστορία, να κάνω την σχετική έρευνα και μετά
να χτίζω σιγά σιγά κάτι για το οποίο να είμαι υπερήφανος και να μπορώ να δώσω
και στην Ιστορία λίγο από τη δική μου προσωπική αύρα. Ο επόμενός μας δίσκος θα
είναι αφιερωμένος στην Αργοναυτική Εκστρατεία καθ’ ολοκληρίαν (και πάλι) και
είμαστε πολύ αισιόδοξοι για τη πορεία του!!!
Γίναμε μάρτυρες μιας μέχρι
προ λίγων ετών – εμβρυακής σε επίπεδο δομών
και όχι σε κάθε περίπτωση ποιοτικής αλλά τουλάχιστον –
πλουραλιστικής και σχετικά ικανοποιητικής κοινωνικής κινητοποίησης,
προκειμένου να δημιουργηθεί μια ισχυρή ελληνική ρομαντική τάση. Είδαμε ότι η
κινητοποίηση αυτή πραγματοποιήθηκε είτε μέσω της δημιουργίας λογοτεχνικών
συλλογικοτήτων του Φανταστικού, είτε μέσω της οργάνωσης νεανικών πυρήνων από
ερευνητές μεταφυσικών φαινομένων, είτε μέσω της αναθερμάνσεως του ενδιαφέροντος
για την αρχαία Ελλάδα από υποστηρικτές της αναβιώσεως της πατρώας θρησκείας αλλά
και από εκφραστές της παπαρρηγοπούλειας προσέγγισης. Θα ήθελα να σε ρωτήσω επ’
αυτού δυο πράγματα.
Πρώτον, αν πιστεύεις ότι η όλη αυτή
κινητικότητα ωφέλησε μόνον τους λίγο-πολύ γνωστούς εμπόρους ή είχε και κάποια
θετικά αποτελέσματα;
Και δεύτερον, αν θεωρείς ότι σήμερα,
που η κινητικότητα έχει καταλαγιάσει και οι παραπάνω ομαδώσεις έχουν
αποκρυσταλλωθεί σε σταθερά σχήματα των οποίων ο καθένας μπορεί να κρίνει την
αξία, υπάρχει προοπτική να αναπτυχθεί ένα ρομαντικό, παραδοσιοκρατικό ρεύμα στην
εποχή μας, που θα εμπεριέχει λογοτεχνικές, μουσικές, πολιτικές, εικαστικές,
φιλοσοφικές εκφράσεις και θα διαθέτει
ποιοτικά χαρακτηριστικά; Κι αν ναι, μπορεί η heavy metal μουσική να βοηθήσει σημαντικά προς
αυτή την κατεύθυνση;
Αναφορικά με το πρώτο σκέλος της
ερώτησής σου, σίγουρα πιστεύω ότι έχουν ωφεληθεί και οι έμποροι, αλλά αυτό δεν
είναι απαραιτήτως κακό, διότι οι καλλιτέχνες έχουν την επιρροή τους στο κοινό
μέσω της αγοράς, δηλαδή εν προκειμένω και των φυσικών προσώπων που την
απαρτίζουν, ήτοι τους εμπόρους. Το θέμα είναι οι τελευταίοι να μη κερδοσκοπούν
ασυστόλως και να βοηθούν και αυτοί την κατάσταση. Εντάξει, σε κάποια περίοδο,
ειδικά στην επαρχία ελλείψει ανταγωνισμού, υπήρχε μεγάλη αισχροκέρδεια, 20 και
25 ευρώ και ένα μουσικό δίσκο και άλλα τόσα για κάποιο βιβλίο. Τώρα με το
διαδίκτυο, ευτυχώς ο συλλέκτης και ο λάτρης της τέχνης γενικότερα ,μπορεί να
βρει ποιοτικά πράγματα σε συμφέρουσες τιμές και να μη χρυσώνει συνέχεια το
παγκάρι των (λίγων) μαυραγοριτών του χώρου.
Στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής σου,
δεν ξέρω την κατάληξη του όλου κινήματος, σίγουρα όμως το heavy metal, ή
μέρος αυτού (εάν βγάλουμε τους καθ’ έξιν εμποράκους της κακιάς ώρα και
ανεπάγγελτους που ασελγούν πάνω του εν είδει αλητείας), εάν πλαισιωθεί από άτομα
τα οποία είναι λάτρεις της τέχνης, του πολιτισμού και της καλής μουσικής,
αισιοδοξώ ότι θα αποτελέσει ένα φάρο στο πολιτισμικό τέλμα το οποίο υπάρχει σε
όλες τις εκφάνσεις της σύγχρονης ζωής. Ο σκληρός ήχος κατά βάση προσφέρεται για
τέτοιου είδους αναζητήσεις αλλά και σε αυτόν, δεν είναι όλα τέλεια! Οπότε, θα
πρέπει να γίνει μια προσέγγιση – και εκεί – ποιοτική, για να αποφευχθούν τα
κακώς κείμενα της μαζικοποιημένης αντίληψης.
Ας επιστρέψουμε στα αμιγώς μουσικά
θέματα. Ποια ήταν η ανταπόκριση του κοινού στις κυκλοφορίες σας;
Είμαι πολύ ευχαριστημένος και θα
ήταν ψέματα αν σου έλεγα το αντίθετο. Το πρώτο μας cd έχει ήδη
γίνει sold out από την
εταιρεία και όποιος φίλος θέλει να βρει
μια κόπια, μόνο μέσω ebay ή σε
κάποια δισκάδικα του κέντρου μπορεί να απευθυνθεί. Όσον αφορά το δεύτερο δίσκο,
απ’ ότι με ενημερώνει και η εταιρεία, ήδη 8 μήνες μετά την κυκλοφορία του και
χωρίς ουσιαστικά να είμαστε και κάποιο μεγάλο όνομα παγκοσμίως, είναι μισό βήμα
πριν την εξάντλησή του.
Ποια είναι τα σχέδιά σας για
μελλοντικές κυκλοφορίες; Υπάρχει κάποια σκέψη για ζωντανές
εμφανίσεις;
Προς το παρόν δεν υπάρχει κάποιο
τέτοιο σχέδιο, διότι υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ των μελών μας και καθόλου
χρόνος για πρόβες. Αποφασίσαμε τον χρόνο που θα μας είναι διαθέσιμος, να τον
διαθέσουμε στη συγγραφή και εγγραφή του τρίτου μας δίσκου για την Αργοναυτική
εκστρατεία που σου είπα προηγουμένως.
Πως βλέπεις την ελληνική σκηνή του
heavy metal γενικά και ποια η γνώμη σου ειδικά
για τα δρώμενα στο πεδίο του ελληνικού επικού metal; Πιστεύεις ότι –όπως υποστηρίζεται-
η ελληνική επική σκηνή είναι σήμερα από τις καλύτερες παγκοσμίως;
Δεν ξέρω εάν η δική μας σκηνή είναι
η καλύτερη, ξέρω ότι όπως και στη γείτονα χώρα, υπάρχουν πολλές καλές μπάντες,
αλλά για κάποιο λόγο, δεν γίνεται το «μπαμ» για να βγει κάτι μοναδικό (με λίγες
εξαιρέσεις). Όσο περνάει ο καιρός βέβαια πιστεύω ότι αυτό θα αλλάξει αλλά προς
το παρόν ο επικός ήχος στην Ελλάδα εκτιμώ ότι αντιπροσωπεύεται επάξια μόνο από
3-4 μπάντες. Εδώ θα είμαστε να δούμε τη συνέχεια.
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο
σου Πολυδεύκη! Τα τελευταία λόγια δικά
σου…
Στέλνω τις ειλικρινείς μου
ευχαριστίες σε όλους τους φίλους της μπάντας που βοηθούν ο καθένας με τον τρόπο
του το συγκρότημα και όλους αυτούς που δεν επιλέγουν να αναμασούν τις ίδιες
μουσικές – και όχι μόνο – καραμέλες, τις οποίες τους πασάρει – εν είδει
ναρκωτικού – η σύγχρονη κοινωνία, μέσω της παγκοσμιοποιημένης μουσικής
βιομηχανίας. Ψάξτε από μόνοι σας και μην τρώτε το παραμύθι!! Ο νοών, νοείτω…