Σε μια «μεταιχμιακή περίοδο» που ακολούθησε πολλά χρόνια
αναμφισβήτητης παρακμής της Ελληνικής κοινωνίας -και ειδικά της νεολαίας μας-
είναι ευτυχές να συναντά κανείς καλλιτεχνικές εκφράσεις που προσφέρουν τέρψη
εκφράζοντας συναισθήματα, ποιότητες και αξίες οι οποίες για τους περισσότερους
θεωρούνται χαμένες στο παρελθόν. Οι Validor αποτελούν ένα συγκρότημα της ελληνικής heavy
metal σκηνής που διαθέτει τα παραπάνω γνωρίσματα.
Επικοί, με εξαιρετικές εμπνεύσεις στα album
τους που φέρουν τους τίτλους «In Blood, In
Battle» (από την
Eat
Metal Records) και «Dawn of
the Avenger» (από την Iron on
Iron Records), εκφράζοντας μια ανδροπρεπή αισθητική μέσω της
μουσικής και των στίχων τους, συμβάλουν αναμφίβολα στο να στραφεί η εθνική μας
οπτική σε προσανατολισμούς αληθινών και αρχετυπικών αξιών πέρα από τα αμφίλογα
και υβριδικά σχήματα των χαοτικών καιρών μας.
Στην συνέντευξη που ακολουθεί το μόνιμο ιδρυτικό μέλος των Validor, Odi
Thunderer,
απαντά στις ερωτήσεις μας, ενημερώνοντας τους Έλληνες metalheads και τους
αναγνώστες μας για τα νέα του συγκροτήματος και δίνοντας τις δικές του ερμηνείες
στους προβληματισμούς μας.
Αρχικά συγχαρητήρια για τις δουλειές σου. Είναι αλήθεια
ότι στους κύκλους του Ελληνικού αλλά και ξένου underground
metal
δημιούργησαν μεγάλη αίσθηση και δείχνουν ότι η μουσική που φτιάχνεις έρχεται να
καλύψει ένα μεγάλο κενό. Πιστεύεις ότι όντως ισχύει αυτό; Θεωρείς, δηλαδή, ότι
καλύπτεις ένα κενό στη μουσική μας;
Ναι! Θεωρώ πως οποιοδήποτε μουσικό εγχείρημα και γενικώς έργο
τέχνης, είτε πρόκειται για ζωγραφική, είτε για κινηματογράφο κ.τ.λ. καλύπτει
κάποιο είδος κενού μερικών ανθρώπων. Μερικές φορές καλύπτει μόνο το κενό του
δημιουργού! Ευτυχώς δεν συμβαίνει αυτό με τους Validor. Ωστόσο, όπως προανέφερα,
η καλλιτεχνική δημιουργία απαντά στις ανθρώπινες αναζητήσεις. Υπό αυτή την
έννοια, καλύπτει κενά.
Είσαι ο εμπνευστής του όρου BLOOD
METAL. Πιστεύω
ότι δεν αντιπροσωπεύει μόνο ένα μουσικό κίνημα, όπως συμβαίνει στα
(μετα)μοντέρνα είδη (post metal, sludge, drone κτλ), αλλά εκφράζει μία
τελείως διαφορετική αισθητική. Τι σημαίνει BLOOD
METAL;
Καταρχάς, Blood Metal ονομάζω τον τρόπο με τον οποίο έχω
εμφυτεύσει στο καθαρόαιμο epic metal στοιχεία του thrash,
σε μεγάλο βαθμό. Αλλά ναι, κρύβεται κάτι βαθύτερο από μια απλή έννοια...
κρύβεται μια λεγεώνα, ένας στρατός πολεμιστών, μια ιδεολογία που, πίστεψε με, θα
εξαπλωθεί!
Θεωρείς ικανοποιητική την απήχηση του «Dawn
of the Avenger»; Απ’ όσο ξέρω
βρίσκεται ήδη και σε χώρες του εξωτερικού, αποσπώντας μάλιστα εξαιρετικές
κριτικές.
Ναι, έχει ήδη ταξιδέψει σχεδόν σε όλο τον κόσμο από Γερμανία,
Ιταλία, ΗΠΑ μέχρι Ιαπωνία, η οποία μάλιστα το έχει αγκαλιάσει
!
Πιστεύεις ότι η μουσική και οι στίχοι σχημάτων όπως οι
Validor μπορούν να
δώσουν ώθηση, έστω μέσω ενός αρχικού underground κύκλου, προκειμένου να
θεμελιωθεί ένα πνευματικό κίνημα προσανατολισμένο προς αξίες και ήθη που στην
ωφελιμιστική και χαοτική εποχή μας έχουν απολεσθεί;
Δεν θέλω να ξέρω τι είναι και τι σημαίνει underground. Διαχωρίζω
εξαρχής την θέση μου από αυτόν τον όρο. Επίσης, δεν νομίζω ότι η ηθική έκλυση
και η εθνική παρακμή μπορούν να καταπολεμηθούν αποκλειστικά μέσω ενός μουσικού
ρεύματος, αλλά τουλάχιστον ίσως ανάψει μια σπίθα και δοθεί το κίνητρο ώστε μέσα
από τις ηθικές αξίες που προβάλλονται στους Validor -μα και σε άλλες
καλλιτεχνικές εκφράσεις- να προκύψει κάτι καλό για το
αύριο....
Σε μια εποχή που η μαλθακότητα, ο ωφελιμισμός και ο
καταναλωτικός φιλειρηνισμός κυριαρχούν, οι ήρωες που πολεμούν και πεθαίνουν στα
τραγούδια σου δείχνουν να ασφυκτιούν. Υπάρχει διέξοδος; Εννοώ πως θα ήθελες να
τους δεις; Να γυρίζουν την πλάτη στο παρόν και να στρέφουν το βλέμμα στο μέλλον
ή να λύνουν το ζωνάρι και να ετοιμάζονται για καυγά, εδώ και
τώρα;
Στρέφουν το βλέμμα στο μέλλον! Σε καμιά περίπτωση οι ήρωες μου
δεν ταυτίζονται με μέθυσους τραμπούκους
αμερικανικών καμπαρέ ή με αλητοπαρέες σε πλατείες που ετοιμάζονται να
«πουλήσουν» ψευτομαγκιές. Οι ήρωες μου έχουν αξίες και βαθύτερους σκοπούς. Όταν
θα μπουν στην μάχη κάποιο κεφάλι θα
φύγει με μια κίνηση και πάντα θα υπάρχει ένας πραγματικός λόγος, όχι απλά
«τσαμπουκάς».
Μια προβοκατόρικη ερώτηση τώρα: Αν και είναι φανερό ότι
λατρεύεις τους Manowar,
με τις αναφορές σου αλλά κυρίως με την μουσική σου, δείχνεις να έχεις πάρει ένα
σφυρί και να διαλύεις το παρόν και το μέλλον τους. Το βλέπεις έτσι ή το θεωρείς
ιεροσυλία;
Οι Validor πήραν σφυρί και όποιος σταθεί στον δρόμο τους θα
συντριφτεί! Έτσι απλά!
Στο τελευταίο cd σου είχες μια εξαιρετική διασκευή στους Manilla
Road. Ετοιμάζεις
κάποια ανάλογη έκπληξη για το επόμενο; Θέλω αποκλειστικότητα, όπως
καταλαβαίνεις…
Όχι. Στον επόμενο δίσκο, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως δεν θα
υπάρχει άλλη διασκευή. Ενδεχομένως μελλοντικά…
Η Ελληνική Ρομαντική / Πολεμική Ποίηση αλλά και Μουσική
έχει αναδείξει αριστουργήματα, από τα οποία μπορούμε να εμπνευστούμε. Υπάρχει το
ενδεχόμενο ένα κατεξοχήν πολεμικό συγκρότημα, όπως οι Validor, να εστιάσουν σε
κάποιο σχήμα της Ελληνικής Παράδοσης και να το παρουσιάσουν μέσω της δικής τους
οπτικής;
Όσον αφορά το παρελθόν το έχω ήδη κάνει με το «Son of Achilles»
που περιέχεται στο «Dawn of the Avenger» και περιγράφει την καταστροφή της
Τροίας από τον γιο του Αχιλλέα, τον Νεοπτόλεμο, ο οποίος πήγε στην αρχαία
-επίσης ελληνική πόλη- ως εκδικητής. Τώρα, όσον αφορά τα μελλοντικά σχέδια, ίσως
στον επόμενο δίσκο να υπάρξει άλλο ένα
τραγούδι εμπνευσμένο από την ελληνική ιστορία.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια επιστροφή σε καταστάσεις
των 80’s στο χώρο του
metal. Βλέπουμε σχήματα
του παρελθόντος να «εγείρονται από τους τάφους τους» και να προσπαθούν να
ξανακερδίσουν μια θέση στον Ήλιο. Σου αρέσει αυτή η κατάσταση ή την θεωρείς
false
metal;
Νομίζω ότι αυτή είναι μια τάση που μπορεί να ανιχνευθεί όχι μόνο
στον χώρο της μουσικής, αλλά και του κινηματογράφου και των άλλων τεχνών.
Ωστόσο, είναι κάπως πολύπλοκα τα πράγματα για να έχει κανείς μια συνολική
αποτίμηση.
Για παράδειγμα, υπάρχουν μεγαθήρια της μουσικής σκηνής, τα οποία
ενώ είχαν προ 10ετιας δηλώσει τις τελευταίες τους συναυλίες, τους βλέπουμε μετά
από χρόνια ξανά στην σκηνή.. Η «τσέπη» είναι μεγάλο θέμα. Από την άλλη υπάρχουν
κι εκείνοι που προσπαθούν να αποδείξουν στον κόσμο και στους εαυτούς τους ότι η
«μπογιά» τους περνάει ακόμα.
Αν εστιάσουμε στον κινηματογράφο, δεν νομίζω για παράδειγμα πως
το Expendables είχε ως σκοπό να γεμίσει η τσέπη του Stallone λεφτά. Δεν έχει
ανάγκη το μεγαλύτερο μέρος του cast από αυτά. Απλώς θέλησε όλο το team να μας
πείσει πως είναι ακόμα εδώ! Και καλά έκανε! Δεν προσέβαλε κανέναν, αντιθέτως
κάποιοι ικανοποιήθηκαν νιώθοντας την ανατριχιαστική νοσταλγία των
80's.
Ωστόσο, κάποια reunion μεγάλων μπαντών ή κάποιες συναυλίες όπου
μαζεύονται όλοι εκείνοι που «σφάζονταν» για 25 χρόνια και παίζουν μαζί σαν
φιλαράκια, δεν με πείθουν για το αγνό των προθέσεών τους.
Αν μου ζητούσες να συνοψίσω ένα γενικό συμπέρασμα για την τάση
επιστροφής στα 80's θα σου έλεγα ότι μπορεί να γίνεται για λόγους οικονομικού
και επαγγελματικού οφέλους αλλά μπορεί και να εκφράζει ειλικρινείς (μεν,
ανεπαρκείς δε) προσπάθειες. Για να καταλήξουμε στο τι συμβαίνει πρέπει να
εξετάσουμε την κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Για παράδειγμα, η ταινία που προανέφερα
αποτελεί μια από τις περιπτώσεις της δεύτερης κατηγορίας. Αντιθέτως, όσον αφορά
τα καινούργια Conan, Thundercats και λοιπά, είναι σαφές πως πρόκειται για
χτυπητά παραδείγματα της πρώτης, τα οποία ούτε καν θα σχολιάσω! Επίσης, θα
πρέπει να σημειώσω ότι σε ορισμένα comics μου αρέσει αυτή η αναβίωση. Η
εικονογράφηση μπορεί να αποδώσει πλέον καλύτερα το feeling των παλαιότερων
comics, όπως νομίζω ότι συμβαίνει, για παράδειγμα, στο Conan της Dark
Horse.
Η αισθητική των Validor, όπως και κάθε πραγματικά επικού μεταλλικού
συγκροτήματος, παραπέμπει μεταξύ των άλλων και στην φανταστική λογοτεχνία. Τα
περισσότερα από τα τραγούδια στις προηγούμενες δουλειές σου -αλλά και στην
επερχόμενη, απ’ ό,τι συμπεραίνω βάσει των όσων έχω ακούσει- αναφέρονται σε
ηρωικά πρότυπα (ιστορικά ή μυθικά), με τα οποία μεγάλωσαν γενιές και γενιές.
Ποια η γνώμη σου για την λογοτεχνία του Φανταστικού;
Η λογοτεχνία του φανταστικού αποτελεί αγαπημένο λογοτεχνικό
πεδίο. Πιστεύω όμως ότι έχει πληγεί κι αυτή από την παρακμή των καιρών μας. Τα
αυθεντικά στοιχεία και αναφορές του Φανταστικού είναι άγνωστα στους
περισσότερους νέους σήμερα. Τα Μ.Μ.Ε
προωθούν ανόητα και ανούσια cartoon και ανάλογου επιπέδου μουσικές εκπομπές. Το
επικό στοιχείο έχει εκλείψει. Δεν υπάρχουν πλέον Thundercats αλλά Pokemon. Δεν
υπάρχει Terminator, ούτε καν Freddy Krueger, αλλά ηλίθιοι αμερικανοί βρικόλακες
που πίνουν καφέ στο Central Park. Μόνο στα video games θα δεις επικά στοιχεία
αλλά και αυτά είναι τόσο λάθος δοσμένα. Ο νέος σήμερα προτιμά να δει τον Άρχοντα
των Δαχτυλιδιών απ' το να διαβάσει τα βιβλία.
Πως βλέπεις τα πράγματα σε πολιτικό και κοινωνικό
επίπεδο; Ο Κόρουμ και ο Άραγκορν, ο Αχιλλέας και ο Λεωνίδας μπορούν να
αναστηθούν και να περπατήσουν ανάμεσά μας ή θα χρειαστούν ποταμοί αίματος για να
συμβεί αυτό.
Υπό τις υπάρχουσες συνθήκες δεν γίνεται αυτό. Για να αναδειχθεί
ένας ηγέτης πρέπει να υπάρχουν αξίες. Σήμερα νικάει ο πλουσιότερος, αυτός που
έχει τα υλικά και επικοινωνιακά μέσα, όχι την καρδιά. Οποιοσδήποτε αντισταθεί,
αλλά το κάνει με τους όρους του συστήματος, αυτομάτως θα χάσει κάθε δυνατότητα
δράσης. Δεν υπάρχουν και δεν μπορούν να γεννηθούν ήρωες στην «ειρήνη». Ωστόσο,
ακόμα και στον πόλεμο, με την σημερινή τεχνοκρατική μορφή που έχει, ηγετικές προσωπικότητες δεν είναι εύκολο να
αναδειχτούν. Από την στιγμή που ο δυνατότερος είναι αυτός που έχει τον καλύτερο
εξοπλισμό και ο ανθρώπινος παράγοντας παίζει όλο και μικρότερο ρόλο, ο ήρωας δεν
έχει θέση σε αυτό τον τύπο του πολέμου.
Για να επιστρέψουν οι ήρωες χρειάζεται ένας άλλος πόλεμος.
Αισθητικός και πνευματικός, εναντίον του κόσμου της μεταμοντέρνας
Νεωτερικότητας. Εναντίον του κόσμου της εποχής μας.
Οι δουλειές των Validor κυκλοφορούν στα «μεταλλικά»
δισκοπωλεία.