Συνέντευξη στον Δημήτρη Αργασταρά
Αγγελική, πώς ξεκίνησε η επαφή σου με το γράψιμο ; Σου άρεσε πάντα η λογοτεχνία του φανταστικού ;
Είχα από παιδί μια κλίση σε ο,τιδήποτε σκοτεινό. Έβλεπα φανατικά τις σειρές "Tales from the Crypt" και "Friday the 13th", διάβαζα "Ανατριχίλες" αλλά δεν σκάρωνα ιστορίες από μικρή. Ξεκίνησα να γράφω για το περιοδικό "Θεός&Θρησκεία" των εκδόσεων Τερζόπουλου όταν ήμουν στο δεύτερο έτος των σπουδών μου στη δημοσιογραφία. Το 2002 άρχισε η συνεργασία μου με τα περιοδικά "Strange" και "Μυστική Ελλάδα" που κράτησε αρκετά χρόνια και μου έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχω και σε δύο συλλογικά έργα των εκδόσεων Αρχέτυπο.
Πώς γεννήθηκε η ιδέα για τις περιπέτειες του νεαρού Έντγκαρ Άλλαν Πόε ; Ήταν από την αρχή ξεκάθαρες οι προθέσεις σου για αυτό που ήθελες να γράψεις ή “χτίστηκε” σταδιακά ;
Από την εποχή που συνεργαζόμουν με τα περιοδικά του Αρχέτυπου, έλεγα στον φίλο-συγγραφέα Αντώνη Αντωνιάδη, ο οποίος ήταν τότε αρχισυντάκτης στη Μυστική Ελλάδα, ότι ήθελα να γράψω κάτι για τον Πόε. Εκείνος με παρότρυνε, εγώ διάβαζα βιογραφίες και βιβλία για τον συγγραφέα, αλλά το timing δεν ήταν σωστό. Χαθήκαμε με τον Αντώνη, τα περιοδικά άλλαξαν, σταμάτησα και γω να γράφω. Το 2010 ο Αντώνης με βρήκε μέσω facebook και μου πρότεινε να δουλέψουμε μαζί πάνω σε μια δική του ιδέα, μιας και εκείνος ήθελε να προχωρήσει με το μυθιστόρημα που ήδη έγραφε. Έτσι προέκυψε το θρίλερ "Δαιμόνιος Βάκχος", η πρώτη για μένα σοβαρή προσπάθεια να γράψω λογοτεχνία.
Όταν τελείωσε το βιβλίο, επέστρεψε η επιθυμία μου να γράψω για τον “άρχοντα του μακάβριου”, κι ενώ ψαχνόμουν, ο Αντώνης μου έδωσε τη λύση χαζεύοντας τα δύο γεμάτα ράφια με βιβλία του Πόε. "Αφού τον αγαπάς τόσο πολύ, γιατί δεν φτιάχνεις μια ιστορία με τον συγγραφέα σε παιδική ηλικία;" μου είπε σε μια από τις σπάνιες επισκέψεις του απ' τη Θεσσαλονίκη. Η ιδέα με χτύπησε σαν κεραυνός κι έτσι γεννήθηκε ο νεαρός Πόε. Η πρόθεση μου ήταν από την αρχή να γράψω πρωτότυπες ιστορίες με ήρωα τον συγγραφέα, κι όχι την παιδική εκδοχή των διηγημάτων του. Οι λεπτομέρειες που αναφέρονται στα δικά του έργα και θα αναγνωρίσει ένας φανατικός αναγνώστης του Πόε, είναι περισσότερο για να κάνουν το βιβλίο πιο ελκυστικό στα "μεγάλα" παιδιά που έχουν διαβάσει και αγαπήσει τις ιστορίες του. Είναι ωστόσο δοσμένες με τέτοιο τρόπο, που δεν θα εμποδίσουν κάποιον που δεν έχει διαβάσει ποτέ Πόε, να απολαύσει και να κατανοήσει την ιστορία.
Αγγελική, πώς ξεκίνησε η επαφή σου με το γράψιμο ; Σου άρεσε πάντα η λογοτεχνία του φανταστικού ;
Είχα από παιδί μια κλίση σε ο,τιδήποτε σκοτεινό. Έβλεπα φανατικά τις σειρές "Tales from the Crypt" και "Friday the 13th", διάβαζα "Ανατριχίλες" αλλά δεν σκάρωνα ιστορίες από μικρή. Ξεκίνησα να γράφω για το περιοδικό "Θεός&Θρησκεία" των εκδόσεων Τερζόπουλου όταν ήμουν στο δεύτερο έτος των σπουδών μου στη δημοσιογραφία. Το 2002 άρχισε η συνεργασία μου με τα περιοδικά "Strange" και "Μυστική Ελλάδα" που κράτησε αρκετά χρόνια και μου έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχω και σε δύο συλλογικά έργα των εκδόσεων Αρχέτυπο.
Πώς γεννήθηκε η ιδέα για τις περιπέτειες του νεαρού Έντγκαρ Άλλαν Πόε ; Ήταν από την αρχή ξεκάθαρες οι προθέσεις σου για αυτό που ήθελες να γράψεις ή “χτίστηκε” σταδιακά ;
Από την εποχή που συνεργαζόμουν με τα περιοδικά του Αρχέτυπου, έλεγα στον φίλο-συγγραφέα Αντώνη Αντωνιάδη, ο οποίος ήταν τότε αρχισυντάκτης στη Μυστική Ελλάδα, ότι ήθελα να γράψω κάτι για τον Πόε. Εκείνος με παρότρυνε, εγώ διάβαζα βιογραφίες και βιβλία για τον συγγραφέα, αλλά το timing δεν ήταν σωστό. Χαθήκαμε με τον Αντώνη, τα περιοδικά άλλαξαν, σταμάτησα και γω να γράφω. Το 2010 ο Αντώνης με βρήκε μέσω facebook και μου πρότεινε να δουλέψουμε μαζί πάνω σε μια δική του ιδέα, μιας και εκείνος ήθελε να προχωρήσει με το μυθιστόρημα που ήδη έγραφε. Έτσι προέκυψε το θρίλερ "Δαιμόνιος Βάκχος", η πρώτη για μένα σοβαρή προσπάθεια να γράψω λογοτεχνία.
Όταν τελείωσε το βιβλίο, επέστρεψε η επιθυμία μου να γράψω για τον “άρχοντα του μακάβριου”, κι ενώ ψαχνόμουν, ο Αντώνης μου έδωσε τη λύση χαζεύοντας τα δύο γεμάτα ράφια με βιβλία του Πόε. "Αφού τον αγαπάς τόσο πολύ, γιατί δεν φτιάχνεις μια ιστορία με τον συγγραφέα σε παιδική ηλικία;" μου είπε σε μια από τις σπάνιες επισκέψεις του απ' τη Θεσσαλονίκη. Η ιδέα με χτύπησε σαν κεραυνός κι έτσι γεννήθηκε ο νεαρός Πόε. Η πρόθεση μου ήταν από την αρχή να γράψω πρωτότυπες ιστορίες με ήρωα τον συγγραφέα, κι όχι την παιδική εκδοχή των διηγημάτων του. Οι λεπτομέρειες που αναφέρονται στα δικά του έργα και θα αναγνωρίσει ένας φανατικός αναγνώστης του Πόε, είναι περισσότερο για να κάνουν το βιβλίο πιο ελκυστικό στα "μεγάλα" παιδιά που έχουν διαβάσει και αγαπήσει τις ιστορίες του. Είναι ωστόσο δοσμένες με τέτοιο τρόπο, που δεν θα εμποδίσουν κάποιον που δεν έχει διαβάσει ποτέ Πόε, να απολαύσει και να κατανοήσει την ιστορία.
Πόσο
εύκολο ήταν να χειριστείς έναν πρωταγωνιστή
όπως ο Πόε, και μάλιστα σε μικρή ηλικία
; Στο βιβλίο επιχειρείς, πολύ επιτυχημένα
κατά την γνώμη, να εμβαθύνεις στην
ανθρώπινη πλευρά του και να εξηγήσεις
κάποιες πλευρές της ψυχολογίας του.
Είχα απ' την αρχή ένα μεγάλο αίσθημα ευθύνης, επειδή ακριβώς έγραφα για υπαρκτό πρόσωπο. Δεν ήθελα να κάνω του κεφαλιού μου ή να γράψω ανακρίβειες, τουλάχιστον όσον αφορά τα βιογραφικά του στοιχεία. Πριν ξεκινήσω την ιστορία, διάβασα ξανά ένα μεγάλο μέρος των διηγημάτων του και μελέτησα το βιβλίο "A Critical Biography" του Quinn, το οποίο αναφέρει εξονυχιστικές λεπτομέρειες για τη ζωή του Πόε στο σχολείο και όχι μόνο. Σε αυτές τις πληροφορίες στηρίχτηκα για να στήσω το χαρακτήρα του και χαίρομαι που βρήκες την προσπάθεια επιτυχημένη. Σε κάποιο σημείο του βιβλίου μου γράφω ότι ο Πόε μάγευε του συμμαθητές του με την εξαίσια φωνή του, όταν αφηγούνταν μια ιστορία. Αυτό ήταν κάτι που είχα φανταστεί εγώ, αλλά διαβάζοντας τη βιογραφία του, έπεσα τυχαία πάνω στην πληροφορία ότι ο Πόε είχε πράγματι μια γοητευτική φωνή! Το πήρα ως καλό οιωνό και συνέχισα να αναπτύσσω την σύλληψη που είχα για τον χαρακτήρα.
Το βιβλίο κατατάσσεται στην κατηγορία της παιδικής-εφηβικής λογοτεχνίας. Το περιεχόμενό του, από την άλλη, περιλαμβάνει και αρκετό σκοτάδι –ένεκα και του ήρωά του– και μια-δυο σκηνές αληθινά τρομακτικές θα μπορούσαμε να πούμε. Σε προβλημάτισε αυτό όσον αφορά στην προσέγγιση του πιο μικρού ηλικιακά κοινού ;
Ήξερα από την αρχή ότι το βιβλίο δεν θα είναι για πολύ μικρά παιδιά και δεν ήθελα να παρεκκλίνω απ' την αρχική μου ιδέα, ώστε να απευθύνεται σε μεγαλύτερο κοινό. Θα έπρεπε να αφήσω έξω τη ζοφερή ατμόσφαιρα της Αγγλίας του 19ου αιώνα, τους σκοτεινούς θρύλους της εποχής και τα σκοτάδια του νεαρού Πόε. Κρίμα θα ήταν!
Είχα απ' την αρχή ένα μεγάλο αίσθημα ευθύνης, επειδή ακριβώς έγραφα για υπαρκτό πρόσωπο. Δεν ήθελα να κάνω του κεφαλιού μου ή να γράψω ανακρίβειες, τουλάχιστον όσον αφορά τα βιογραφικά του στοιχεία. Πριν ξεκινήσω την ιστορία, διάβασα ξανά ένα μεγάλο μέρος των διηγημάτων του και μελέτησα το βιβλίο "A Critical Biography" του Quinn, το οποίο αναφέρει εξονυχιστικές λεπτομέρειες για τη ζωή του Πόε στο σχολείο και όχι μόνο. Σε αυτές τις πληροφορίες στηρίχτηκα για να στήσω το χαρακτήρα του και χαίρομαι που βρήκες την προσπάθεια επιτυχημένη. Σε κάποιο σημείο του βιβλίου μου γράφω ότι ο Πόε μάγευε του συμμαθητές του με την εξαίσια φωνή του, όταν αφηγούνταν μια ιστορία. Αυτό ήταν κάτι που είχα φανταστεί εγώ, αλλά διαβάζοντας τη βιογραφία του, έπεσα τυχαία πάνω στην πληροφορία ότι ο Πόε είχε πράγματι μια γοητευτική φωνή! Το πήρα ως καλό οιωνό και συνέχισα να αναπτύσσω την σύλληψη που είχα για τον χαρακτήρα.
Το βιβλίο κατατάσσεται στην κατηγορία της παιδικής-εφηβικής λογοτεχνίας. Το περιεχόμενό του, από την άλλη, περιλαμβάνει και αρκετό σκοτάδι –ένεκα και του ήρωά του– και μια-δυο σκηνές αληθινά τρομακτικές θα μπορούσαμε να πούμε. Σε προβλημάτισε αυτό όσον αφορά στην προσέγγιση του πιο μικρού ηλικιακά κοινού ;
Ήξερα από την αρχή ότι το βιβλίο δεν θα είναι για πολύ μικρά παιδιά και δεν ήθελα να παρεκκλίνω απ' την αρχική μου ιδέα, ώστε να απευθύνεται σε μεγαλύτερο κοινό. Θα έπρεπε να αφήσω έξω τη ζοφερή ατμόσφαιρα της Αγγλίας του 19ου αιώνα, τους σκοτεινούς θρύλους της εποχής και τα σκοτάδια του νεαρού Πόε. Κρίμα θα ήταν!
“Θα
ζήσεις και άλλες περιπέτειες με τους
φίλους σου” λέει ο Μάθιου στον Έντγκαρ
στο τέλος του βιβλίου, ενώ και στην ράχη
του βιβλίου υπάρχει η αντίστοιχη αρίθμηση
για τον πρώτο τόμο. Αντιλαμβανόμαστε
λοιπόν σωστά ότι οι “Περιπέτειες του
νεαρού Πόε” θα αποτελέσουν σειρά ;
Πολύ σωστά! Έχω παραδώσει ήδη στον εκδότη μου το δεύτερο βιβλίο της σειράς και ελπίζω να βγει μέσα στο 2016. Δεν ξέρω πόσα θα ακολουθήσουν. Εύχομαι πολλά.
Παρατηρούμε μια έντονη κινητικότητα τον τελευταίο καιρό, κυρίως όσον αφορά σε νέους συγγραφείς. Εσύ πώς βλέπεις την σκηνή της ελληνικής φανταστικής λογοτεχνίας ;
Είναι ελπιδοφόρο να δίνεται εκδοτική στέγη σε νέες φωνές της φανταστικής λογοτεχνίας και ελπίζω να υπάρξουν κι άλλοι εκδότες που θα τολμήσουν με αυτό το είδος. Φέτος το 'χω βάλει στόχο να διαβάσω περισσότερη φανταστική λογοτεχνία από Έλληνες συγγραφείς και έχω ήδη κάνα δύο βιβλία που με περιμένουν.
Πολύ σωστά! Έχω παραδώσει ήδη στον εκδότη μου το δεύτερο βιβλίο της σειράς και ελπίζω να βγει μέσα στο 2016. Δεν ξέρω πόσα θα ακολουθήσουν. Εύχομαι πολλά.
Παρατηρούμε μια έντονη κινητικότητα τον τελευταίο καιρό, κυρίως όσον αφορά σε νέους συγγραφείς. Εσύ πώς βλέπεις την σκηνή της ελληνικής φανταστικής λογοτεχνίας ;
Είναι ελπιδοφόρο να δίνεται εκδοτική στέγη σε νέες φωνές της φανταστικής λογοτεχνίας και ελπίζω να υπάρξουν κι άλλοι εκδότες που θα τολμήσουν με αυτό το είδος. Φέτος το 'χω βάλει στόχο να διαβάσω περισσότερη φανταστική λογοτεχνία από Έλληνες συγγραφείς και έχω ήδη κάνα δύο βιβλία που με περιμένουν.
Ποιές
είναι οι αναγνωστικές σου προτιμήσεις
αυτή την περίοδο ;
Τώρα διαβάζω τα "Έθιμα Ταφής" της Χάνα Κεντ και τη "Γυναίκα με τα άσπρα" του Γουίλκι Κόλλινς. Προσπαθώ να διαβάζω απ' όλα τα είδη αν και είμαι φαν της λογοτεχνίας τρόμου.
Επόμενα συγγραφικά σχέδια ;
Γράφω το τρίτο βιβλίο της σειράς του Πόε και έχω στο μυαλό μου μια συλλογή διηγημάτων. Επειδή όμως είμαι και μαμά ενός μωρού δεκαπέντε μηνών, προσπαθώ να μην έχω μεγάλες απαιτήσεις απ' τον εαυτό μου.
Τώρα διαβάζω τα "Έθιμα Ταφής" της Χάνα Κεντ και τη "Γυναίκα με τα άσπρα" του Γουίλκι Κόλλινς. Προσπαθώ να διαβάζω απ' όλα τα είδη αν και είμαι φαν της λογοτεχνίας τρόμου.
Επόμενα συγγραφικά σχέδια ;
Γράφω το τρίτο βιβλίο της σειράς του Πόε και έχω στο μυαλό μου μια συλλογή διηγημάτων. Επειδή όμως είμαι και μαμά ενός μωρού δεκαπέντε μηνών, προσπαθώ να μην έχω μεγάλες απαιτήσεις απ' τον εαυτό μου.