του Ανδρέα Σκαμανδρώνυμου
O Fulberto Serena, ιδρυτικό μέλος των θρυλικών Dark Quarterer και ψυχή των Εtrusgrave, δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις για τους γνωρίζοντες τα τεκταινόμενα στο χώρο του επικού heavy metal. Φορέας μουσικού κλασικισμού, λυρικός και επικός, προσέφερε στον χώρο της αγαπημένης μας μουσικής ορισμένες από τις σημαντικότερες κυκλοφορίες. Το προσωπικό μου πάθος για την μουσική του με οδήγησε στο να ανιχνεύσω εκείνες τις παραμέτρους που φιλοσοφικά επηρέασαν το σπουδαίο Ιταλό μουσικό στις καλλιτεχνικές του εκφάνσεις.
Στην ηλικία των 64, αλλά με την ενεργητικότητα και το πάθος ενός δεκαοκτάχρονου, δίνει ασταμάτητα συναυλίες με τους Etrusgrave και δεν θα μπορούσα παρά να φέρω στο μυαλό μου την εικόνα του Αγησιλάου της Σπάρτης, ο οποίος στην ηλικία των 80 πολεμούσε στην πρώτη γραμμή της φάλαγγας... Συμπτωματικά, το άγαλμα του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες θα κοσμεί την αναμενόμενη live κυκλοφορία των Etrusgrave που θα φέρει τον τίτλο «Return to Battle on Stage». Ας διαβάσουμε, λοιπόν, τι μας απαντά ο Fulberto για όλα αυτά.
Fulberto, είναι
εμφανές από την πρώτη εποχή των Dark Quarterer έως και τις πρόσφατες δουλειές
σου με τους Etrusgrave ότι η Ετρουσκική πολιτισμική κληρονομιά έπαιξε το
σημαντικότερο ρόλο στην θεματολογία και το προφίλ των δύο σχημάτων με τα οποία
έγραψες ιστορία στο επικό Heavy Metal. Εκτός από την προφανή αναφορά όπως αυτή αποκαλύπτεται
μέσα από το ίδιο το όνομα «Etrusgrave», το εξώφυλλο του ομώνυμου άλμπουμ των
Dark Quarterer κοσμείται από το περίφημο πήλινο ειδώλιο του «Πολεμιστή με τα
Λευκά Γένια» – ένα δημιούργημα με πλαστή αρχαιότητα, αλλά ίδιο σε
ουσία – ενώ στο δεύτερο, το «The Etruscan Prophecy», απεικονίζεται η
είσοδος ενός τυρρηνικού μνήματος. Προχωρώντας στο χρόνο, το «Masters of Fate»,
η πρώτη δουλειά των Etrusgrave, κυκλοφορεί με τέσσερα κρανία στο εξώφυλλο –
όσα και τα μέλη – όπου το επιβλητικότερο στεφανώνεται από ένα
εντυπωσιακό κράνος τύπου «Celto-Villanovan»το οποίο ήταν σύνηθες στους
ετρουσκικούς στρατούς. Δεν μπορώ παρά να αναφέρω και τους στίχους του
«Subulones» από το «Tophet», όπου η καταπληκτική «Τοιχογραφία των
Αυλητών» γίνεται μουσική έμπνευση αλλά και ισχυρός συμβολισμός για τους
Etrusgrave και για όλο το παραδοσιοκρατικό Heavy Metal.
Αυτές οι αναφορές
είναι αποτέλεσμα ροπής σε πλαίσια τοπικισμού ή αντιπροσωπεύουν ένα προσωπικό
ενδιαφέρον για την αρχαιολογία και την ευρύτερη αρχαία ευρωπαϊκή
Κληρονομιά; Θα χαρακτήριζες τη δουλειά σου και ως ένα όχημα έκφρασης
παραμέτρων του δυτικού πολιτισμού;
Όσον αφορά το θέμα της τοπικότητας, πως θα μπορούσα να αρνηθώ το μέρος όπου γεννήθηκα και ζω έως σήμερα; Το Piombino, που βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή της Populonia, είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε ετρουσκικά αρχαιολογικά ευρήματα. Βρίθει από νεκροπόλεις και ακροπόλεις οι οποίες χρονολογούνται εκατοντάδες χρόνια π.Χ. Πρόκειται για τοποθεσίες όπου η κατεργασία του σιδήρου και η χρήση του στον οπλισμό προκαλούσε τρόμο στους γειτονικούς λαούς που έπρεπε να ανταγωνιστούν το ολέθριο μέταλλο με τον τόσο εύθραυστο όσο και βαρύ ορείχαλκο. Το ενδιαφέρον μου για αυτόν τον μυστηριώδη λαό, την παρουσία του στην περιοχή και την εξαφάνιση του, καθώς και για το μυστήριο της γλώσσας του (ελλείψει συγκριτικών κειμένων), ξύπνησε μέσα μου τους θρύλους αλλά και φαντασιακές εικόνες για τον σπουδαίο αυτό πολιτισμό σαν να επρόκειτο για αλλόκοσμες οντότητες.
Στο δεύτερο θέμα που θίγεις, αυτό της αρχαιολογίας δηλαδή, οι συνεχείς αρχαιολογικές ανακαλύψεις στην Populonia έχoυν προκαλέσει τη ίδρυση πολλών μουσείων στην περιοχή, κάτι που με κάνει πολύ περήφανο και ίσως να έχω πείσει τον εαυτό μου ότι προγονικά κατάγομαι από τον μυστηριώδη αυτό λαό. Μου φαίνεται εντελώς φυσιολογικό να ενδιαφέρομαι για το κάθε εύρημα, όπως για μία πρόσφατη ανακάλυψη ενός γυναικείου κρανίου το οποίο και είχε τελετουργικά ενταφιαστεί με μία σειρά… κυρτωμένα νύχια ανάμεσα στα δόντια. Πιθανολογείται ότι πρόκειται για πρακτική ταφής μαγισσών. Όλα αυτά με εμπνέουν στο να δημιουργώ φανταστικές ιστορίες που ενσωματώνω στιχουργικά στη μουσική μου.
Τέλος, όσον αφορά την σχέση της μουσικής μου με τον παραδοσιακό ευρωπαϊκό πολιτισμό, εκείνο που μπορώ να πως είναι πως με τα τραγούδια μου προσπαθώ να μεταφέρω την γνώση, την σοφία, το πατριωτικό αίσθημα, καθώς και τον ιδιαίτερο σεβασμό που επεδείκνυε ο ετρουσκικός πολιτισμός προς την Μητέρα Φύση – αξίες που όπως ξέρετε πολύ καλά φθίνουν στο πλαίσιο του μοντέρνου πολιτισμού. Οι περίφημες Ετρουσκικές Προφητείες που αφορούν τις πληγές που προκαλεί ο άνθρωπος στη φύση, την ιεροποίηση των Εποχών και τη Μητέρα Γη ως μήτρα της υπάρξεώς μας, αλλά και την λατρεία της Ομορφιάς και της Αρμονίας των Τεχνών ως φορείς της εσωτερικής μας συμφιλίωσης (Subulones), αποτελούν έναν υπέροχο ψαλμό που αντανακλάται στη μουσική μου 2700 χρόνια μετά.
Στις δημιουργίες σου επέλεξες να ενσωματώσεις πολλά στοιχεία κλασικής μουσικής με την ευρύτερη έννοια. Παραδοσιακά, το πραγματικό Metal παρουσιάζει προ-κλασικές, κλασικές ή και folk προσεγγίσεις ώστε να μεταφέρει τις κατάλληλες ατμόσφαιρες για τις στιχουργικές του αναφορές. Θα μπορούσε αυτό το γεγονός να αποτελεί ένα μανιφέστο πίστης στις Ευρωπαϊκές Παραδόσεις και στην ίδια την ψυχή του επικού Heavy Metal;
Οι κλασικές επιρροές στις συνθέσεις μου δεν είναι τυχαίες. Αποτελούν για εμένα έναν τρόπο να γίνω εμφατικός σε συγκεκριμένα σημεία. Οι σπουδαίοι κλασικοί συνθέτες, ανά τους αιώνες εξέφρασαν με τα έργα τους όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα: Λύπη, χαρά, αγάπη, μελαγχολία, φόβο, μυστήριο, αλλά και θάρρος. Ήταν αναπόφευκτο, λοιπόν, στις δικές μου μικρές και ταπεινές συνθέσεις να προσπαθήσω να προσελκύσω τον ακροατή με νέες μελωδίες και αρμονίες, οι οποίες όμως είναι ήδη «τεσταρισμένες» και πιθανώς βαθιά ριζωμένες στο υποσυνείδητο του. Δεν θα μπορούσα να καταπιαστώ με ένα κομμάτι μικρότερο σε διάρκεια από 6-8 λεπτά. Δεν θα κατάφερνα νε διεισδύσω στη μουσική ψυχή του ακροατή και να την προετοιμάσω για ένα ξεκούραστο και χαλαρό άκουσμα. Σε κάθε μου σύνθεση υπάρχει ένα ουσιώδες σόλο, όχι ως επίδειξη τεχνικής, αλλά ως έμφαση στην μουσική και στιχουργική ουσία της έμπνευσης μου. Αυτό είναι χαρακτηριστικό του τρόπου που συνθέτω, αλλά αποτελεί και το προσωπικό μου σύνθημα.
Oι στίχοι σας περιστρέφονται γύρω από την ιστορία, το αίνιγμα της ζωής, το μυστήριο του θανάτου, την ανθρώπινη κατάσταση, και το ερώτημα του Θεού. Η Ηρωική Φαντασία και η Επιστημονική Φαντασία αποτελούν μέρος των ενδιαφερόντων σου; Υπάρχει κάτι σε αυτά τα λογοτεχνικά ρεύματα που μπορεί να σε εμπνεύσει στις κυκλοφορίες που θα ακολουθήσουν;
Τραγούδια όπως τα «Hastings», «Return from Battle», «Silent Death», αποτελούν ουσιαστικά φανταστικές ηρωικές ιστορίες, τις οποίες και εμπνεύστηκα από ιστορικά γεγονότα και τις συνέπειες τους. Άλλα, όπως τα «The Only Future» και «The Last Solution» πραγματεύονται τις καταστροφικές συνέπειες της τεχνολογικής προόδου, τον πυρηνικό κίνδυνο, και την δηλητηρίαση του πλανήτη. Συνθέσεις όπως τα «Angel of Darkness» και το «Deafening Pulsation» αναφέρονται στο μυστήριο της ζωής και την λύτρωση του ανθρώπου μέσα από το θάνατο. Μιλάμε πάντα για το ρεπερτόριο των Etrusgrave, αυτό των Dark Quarterer ας το αφήσουμε στην άκρη για τώρα...
Πέρα από το να επηρεαστώ από συγκεκριμένα έργα της λογοτεχνίας του Φανταστικού, θα έλεγα ότι συνήθως εμπνέομαι από πραγματικά γεγονότα του χθες αλλά και του σήμερα. Στην επόμενη κυκλοφορία μας υπάρχουν τίτλοι που ξεφεύγουν από τα συνήθη αρχέτυπα, όπως το μικρό σε διάρκεια αλλά έντονο «N.N.W», το οποίο και πραγματεύεται την γεω-κλιματική προέλευση ενός ιδιαίτερα ψυχρού ρεύματος αέρα που ίσως οδηγήσει σε μια νέα εποχή παγετώνων.
Εντός του μοντερνιστικού πλαισίου της νεωτερικής κοινωνίας, όπου η εργαλειακή λογική και ο ωφελιμιστικός πρακτικισμός κυριαρχούν στην παιδεία, στις τέχνες και στο κοινωνικό-πολιτικό γίγνεσθαι εν γένει, θεωρείς ότι υπάρχει ακόμα χώρος για τα ιδεώδη του Ρομαντισμού στο Heavy Metal αλλά και στη ζωή γενικότερα; Αντιλαμβάνεσαι τη δουλειά σου και ως μία μορφή εξέγερσης ενάντια στο Νεωτερικό Κόσμο;
Πολλές φορές μπήκα στον πειρασμό να γράψω τραγούδια «μαλακά», που υμνούν την αγάπη, την αδελφοσύνη και το σεβασμό προς όλους και όλα, αλλά πίστεψέ με, σε αυτόν τον ολοένα και πιο αποσυντιθέμενο κόσμο είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να κοινωνήσεις «ευχάριστα» θέματα με την μουσική, παρ' όλο που αγοραστικά ίσως εκτιμώνται περισσότερο. Εξ' αιτίας του «ομιχλώδους» χαρακτήρα μου, μπορώ ευκολότερα να αντικρύσω τη χαρά ως απουσία της θλίψης και να βιώσω την αγάπη ως ανέμελη απομόνωση. Ίσως στο «Lady Scolopendra» να εστίασα σε ένα θέμα ερωτικού πάθους, αλλά... ο τίτλος μιλάει από μόνος του. Πόσο περισσότερο επαναστάτης να γίνω έναντι των μοντέρνων μουσικών τάσεων και γενικότερα;
H στεντόρια οπερατική φωνή του Tiziano «Hammerhead» Sbaragli, το φλάουτο του Luigi Paoletti, και ο εμβατηριακός ήχος του Francesco Taddei στα drums, συνηγορούν σε ένα αποτέλεσμα ενσωματωμένου μουσικού κλασικισμού. Να υποθέσουμε ότι και τα υπόλοιπα μέλη των Εtrusgrave μοιράζονται μαζί σου τα ίδια ενδιαφέροντα στον ήχο και τις παραδόσεις;
O Tiziano άρχισε να αποκτά ένα ενδιαφέρον για τους Ετρούσκους αφού κατέστη απαραίτητο να γράψει αγγλικούς στίχους. Ο Francesco (αλλά και ο Stefano που είναι ο ντράμερ μας τώρα) δεν έχουν στενή επαφή με το εν λόγω πεδίο. Παρ' όλα αυτά, ενθουσιάζονται με τη μελωδικότητα και την «αυστηρότητα» των ήχων και της θεματολογίας μας. Η θεματολογία αυτή δεν έχει πάντα αναφορές στον ετρουσκικό πολιτισμό. Ο Tiziano τείνει περισσότερο σε θέματα ηρωικής φαντασίας, ιπποσύνης, και βορείων παραδόσεων – ένα δηλαδή διαφορετικό επικό πλαίσιο – αλλά πάντα συμβατό με το ύφος των Etrusgrave. O Luigi αποτελεί την κλασσική περίπτωση «λίγο απ' όλα», αλλά όταν ένα θέμα πραγματικά τραβά την προσοχή του το μετατρέπει σε μουσικό χρυσό. Από τότε που του μετέδωσα το πάθος μου για την Ετρουρία έχει σταδιακά....αποκτήσει περισσότερες γνώσεις από εμένα!
Τι μπορούμε να περιμένουμε από το νέο πολυαναμενόμενο άλμπουμ; Θα παραμείνει πιστό στο αγαπημένο μας ύφος των Etrusgrave;
Σίγουρα ναί! Όπως προείπα, ίσως, κάποιοι τίτλοι και μέρος της θεματολογίας θα ξεφεύγουν από τα συνήθη, αλλά ο ήχος και η επική πιστότητα θα ακολουθούν το χαρακτηριστικό μας ύφος....
Ποιές οι εντυπώσεις από την τελευταία σου επίσκεψη στην Αθήνα κατά το «Up the Hammers festival» του 2012; Πως σου φάνηκε η εμπειρία αυτής της εκδήλωσης και η πόλη των Αθηνών; Πότε μπορούμε να αναμένουμε την επιστροφή σου;
Χάρη στον Mανώλη Καραζέρη βρεθήκαμε στην Αθήνα το Μάρτιο του 2009 και τον Οκτώβριο του 2012 για τα «Up the Hammers IV» και «Up the Hammers Special Edition» αντίστοιχα. Θυμάμαι τους οπαδούς να τραγουδούν τους στίχους μας και τα υπέροχα συναισθήματα που μας προκάλεσαν. Το δεύτερο φεστιβάλ ήταν επίσης μια εξαιρετική εμπειρία. Το να μοιραστούμε τη σκηνή με τους Manilla Road αποτέλεσε για εμάς τεράστια τιμή, ενώ τα προσωπικά συγχαρητήρια του Mark Shelton ήταν το κερασάκι στη τούρτα. Και βλέποντας αυτό το υπέροχο κοινό, πυκνό ως εκεί που έφθανε το μάτι μας και την ενθουσιώδη του ανταπόκριση, δεν θα μπορούσαμε να ζητήσουμε κάτι παραπάνω... Η περιγραφή των συναισθημάτων όταν κάποιος επισκέπτεται την πόλη των Αθηνών δεν δύναται να ικανοποιήσει τον στόχο της. Η περιήγησή μας στην πόλη ήταν καλά οργανωμένη και ευρεία, κι ένα χαμόγελο αποτυπώθηκε στα χείλη μου τουλάχιστον για το επόμενο δεκαήμερο! Η ομορφιά της Ελλάδας και της θάλασσάς της είναι πέρα από κάθε σύγκριση... Πριν από πολύ καιρό είχα βρεθεί με τη γυναίκα μου στη Θήρα, και πιστεύω καταλαβαίνεις το πόσο φυσικό κάλλος απορροφήθηκε στην ψυχή μας. Για αυτούς τους λόγους πραγματικά εύχομαι η κυκλοφορία του τρίτου μας άλμπουμ να αποτελέσει αφορμή για να ξανανιώσουμε τη θέρμη των Ελλήνων οπαδών.
Θα ήθελες ως επίλογο να στείλεις ένα μήνυμα στους αναγνώστες της «Φανταστικής Λογοτεχνίας» και στα παιδιά της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ;
Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους αναγνώστες και τους οπαδούς που θα έχουν την υπομονή να διαβάσουν αυτή την ουσιώδη και λεπτομερή συνέντευξη. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε εσένα Ανδρέα, για την τιμή που μου προσέδωσε η πρόσκλησή σου, και σε όλους τους συντελεστές του περιοδικού και της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ -οι εικόνες και οι ατμόσφαιρες στην ιστοσελίδα σας είναι φ-α-ν-τ-α-σ-τ-ι-κ-έ-ς! Τέλος, να ευχαριστήσω τον Bruno Lanchi για την πολύτιμη συμβολή του στη μετάφραση και να ευχηθώ για εμένα γρήγορη επάνοδο στην όμορφη Ελλάδας σας.
Gutta cavat lapidem.
H σταγόνα διαβρώνει το βράχο.
Ο Ανδρέας Σκαμανδρώνυμος ευχαριστεί τον Fulberto Serena για την ύπαρξη του(!), και τον αδελφό του στα όπλα Bruno Lanchi, «ονομασμένο από τον Bill Tsamis A' Εκατόνταρχο της MCMLXXXIV Λεγεώνος», για την κρίσιμη συμβολή του στην προσπάθεια αυτή. Subulones Rise !
Δισκογραφία του Fulberto Serena με τους Dark Quarterer:
Demo (1985)
Dark Quarterer (1987)
The Etruscan Prophecy (1988)
Demo (1990)
Δισκογραφία με τους Etrusgrave:
On the Verge of War (demo 2004)
Behind the Door (demo 2007)
Masters of Fate (2008)
Τophet (2010)