- Η Φοιτητική Λέσχη της Φανταστικής Λογοτεχνίας -


Αγαπητοί αναγνώστες, σας ενημερώνουμε ότι στα ελληνικά ιδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, Α.Ε.Ι. και Α.Τ.Ε.Ι., δραστηριοποιείται η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας.

Η Λέσχη συγκροτείται από ομάδες φοιτητών που προέρχονται από διάφορα πανεπιστημιακά ή μεταπτυχιακά προγράμματα της χώρας. Υπάρχει ωστόσο η δυνατότητα να γίνει κανείς μέλος ακόμη και αν δεν είναι φοιτητής.

 Στόχους της Λέσχης αποτελούν

                                                  Για πατρίδα και ψωμί

            Συμμετοχή στην συγκέντρωση των εργατικών σωματείων (9/4/2025)

Πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση διαμαρτυρίας των εργατικών συνδικάτων στο κέντρο της Αθήνας και, όπως συμβαίνει συνήθως, μετά το τέλος της μας δόθηκε η ευκαιρία να εξάγουμε επίκαιρα πολιτικά συμπεράσματα.


-Η συμμετοχή ήταν ικανοποιητική, αν και το κάλεσμα σε τρία διαφορετικά σημεία αποδείχτηκε αρκετά φιλόδοξο για να πετύχει στο έπακρο. Η ΑΔΕΔΥ κάλεσε σε συγκέντρωση τα μέλη της στην κάτω πλευρά της πλατείας Συντάγματος και η ΓΣΕΕ με φοιτητικούς συλλόγους και λοιπούς εργαζόμενους ή συνταξιούχους στην πλατεία Κλαυθμόνος. Υπήρχαν και οι του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ, που συγκεντρώθηκαν στα προπύλαια του ΕΚΠΑ.

Φαίνεται ότι στόχος ήταν να γεμίσει με κόσμο το κέντρο από το Σύνταγμα μέχρι τουλάχιστον το ύψος της Ομήρου στην οδό Πανεπιστημίου και μέχρι το παλιό Αττικόν στην οδό Σταδίου. Δεν είδαμε τι συνέβη στην πλευρά που βρίσκονταν οι Κουκουέδες. Πάντως στην κάτω πλευρά της οδού Σταδίου, όταν η πορεία της ΓΣΕΕ έφτασε στην πλατεία Συντάγματος, υπήρχαν πυκνοί διαδηλωτές του ΠΑΜΕ μόνο μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη. Ο χώρος είχε αδειάσει, με αποτέλεσμα να μην συγκεντρωθούν όλοι οι διαδηλωτές σε ενιαίο σώμα ώστε να γεμίσει το Σύνταγμα περιμετρικά και να μπορέσουμε να συμπεράνουμε με ασφάλεια ποιος ήταν ο όγκος της διαδήλωσης. Στην ουσία έγιναν τρεις ξεχωριστές διαδηλώσεις.


Ο κόσμος που συγκέντρωσε η ΓΣΕΕ έφτανε από την κάτω πλευρά της πλατείας Συντάγματος μέχρι το βιβλιοπωλείο Ιανός.. Αλλά ήταν σε αραιή διάταξη. Τα μπλοκ ήταν πολλά αλλά όχι πυκνά. Χωρίς διάθεση αστεϊσμού, αν η Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. κατέβαινε με όλα της τα μέλη θα μπορούσε να συγκροτήσει μπλοκ σε μια διάταξη όπως η σημερινή. 

-Για πολλοστή φορά αποδεικνύεται ότι ο λαός κεντρίζεται και κινητοποιείται περισσότερο για ζητήματα ηθικής και πολιτισμού απ’ ό,τι για τα οικονομικά. Οι μαρξιστές μολονότι επικρατούν στο συνδικαλιστικό κίνημα βλέπουν τις προτεραιότητές τους να διαψεύδονται καθημερινά. Έχει μια ιδιαίτερη σημασία αυτή η διαπίστωση και χρίζει μελέτης που πρέπει να περάσει από την σφαίρα της πολιτικής ανάλυσης και σε εκείνη της (καθαρής, όχι πολιτικής) ψυχολογίας.

Είδαμε πριν λίγο καιρό τεράστια κοινωνικά μεγέθη του λαϊκού ελληνικού σώματος να διαδηλώνουν για ένα ζήτημα πολιτικής ηθικής, όπως η κυβερνητική αλητεία στο έγκλημα των Τεμπών. Αντιθέτως, για ζητήματα που έχουν να κάνουν με τα οικονομικά της καθημερινής μας ζωής -και μάλιστα σε μια περίοδο που δεχόμαστε την πλέον αισχρή νεοφιλελεύθερη επίθεση στις τσέπες μας σε σημείο που να τελειώνουν οι μισθοί μας μια εβδομάδα μετά την πληρωμή-, αυτοί που κινητοποιηθήκαμε ήμασταν, πάνω κάτω, οι «γνωστοί άγνωστοι» του σημερινού συνδικαλιστικού κινήματος.


Ασφαλώς θα μπορούσε να αντιτείνει κανείς ότι για τα οικονομικά ζητήματα, τα οποία αφορούν άμεσα όχι μόνο την εκάστοτε κυβέρνηση αλλά το σύνολο των οικονομικών δρώντων, -συνεπώς και την μεγαλοαστική επιχειρηματική μούργα του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού-, δεν θα βρεθούν επικοινωνιακοί μηχανισμοί κέντρων με πρόσκαιρα συμφέροντα να γεμίσουν τα ΜΚΔ με καλέσματα συμμετοχής. Για ένα ειδεχθές έγκλημα, όπως αυτό των Τεμπών, μπορεί, για παράδειγμα, να έχει λόγους ακόμη και μια πρεσβεία μεγάλου κράτους ή ένας εφοπλιστικός όμιλος να ασκήσει πρόσκαιρη πίεση σε μια κυβερνητική φαμίλια, προκειμένου να πετύχει άλλους πολιτικούς στόχους. Για τα οικονομικά ζητήματα δεν θα βρεθεί κανείς τέτοιος λόγος εφόσον τα αιτήματά των διαδηλωτών αφορούν άμεσα όλο το εξουσιαστικό πλέγμα και όχι μόνο την κυβέρνηση.

Προφανώς αυτό το επιχείρημα είναι βάσιμο και το λαμβάνουμε υπόψη. Όμως, πέρα από την πολιτική επικοινωνία, υπάρχει και το κοινωνικό βίωμα που προσλαμβάνει κανείς στην καθημερινή του τριβή με τους ανθρώπους της κοινωνίας. Αυτό το βίωμα μας στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα όσο και αν οι περισσότεροι μαρξιστές αρνούνται να το παραδεχτούν. Ο μέσος άνθρωπος ευαισθητοποιείται και αντιδρά πολύ περισσότερο για ηθικά παρά για οικονομικά ζητήματα. Κινείται προς ιστορικές ατραπούς, αφομοιώνοντας και ακολουθώντας πολιτιστικά/αισθητικά ρεύματα παρά στεγνές οικονομικές προτάσεις. Το αν η ταξική προέλευση παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο προκειμένου να προδιαμορφωθεί αυτή η συνθήκη είναι άλλο θέμα. Διαφωνούμε και σε αυτό αλλά δεν είναι του παρόντος. Εκείνο που έχει σημασία να κρατηθεί ως συμπέρασμα προκειμένου να διαμορφωθεί η στρατηγική του δικού μας πολιτικού χώρου είναι ότι η αισθητική και η ηθική κινούν και κινητοποιούν περισσότερο από την οικονομία.


Αυτό, ασφαλώς, δεν σημαίνει ότι θα παραβλέψουμε την μεγάλη σημασία του οικονομικού παράγοντα. Ποτέ δεν θα κάναμε μια τέτοια χάρη στα καθάρματα του εξουσιαστικού φιλελεύθερου καπιταλισμού. Για αυτό, άλλωστε, είμαστε ενεργοί συνδικαλιστικά. Για πατρίδα και σοσιαλισμό. Για να ενώσουμε τα αισθητικά μας οράματα, με τις ηθικές μας αρχές, τις πολιτικές μας αξίες και τις οικονομικές μας προτεραιότητες για μια ζωή με αξιοπρέπεια και οικονομική ανεξαρτησία των εργατών/εργαζομένων.

-Αν κάποιοι κοινοβουλευτικοί πολιτικοί θέλουν να στηρίξουν εργατικές διαδηλώσεις θα ήταν έντιμο να κατέβουν εξαρχής ανάμεσα στους διαδηλωτές. Σε περίπτωση που φοβούνται κάποια προβοκάτσια, κατανοούμε ότι θα μπορούσαν να εμφανιστούν μόνο αφότου πραγματοποιηθεί το ξεκίνημα της πορείας. Ωστόσο, το να βγαίνουν από την Βουλή και να σουλατσάρουν πέντε βήματα μέχρι την κάτω πλευρά της πλατείας Συντάγματος συνοδευόμενοι από τηλεοπτικές κάμερες, για να πιάσουν ένα από τα πρώτα πανό και να φωτογραφηθούν σαν να ήταν επικεφαλής της συγκέντρωσης, είναι κάτι που αποκαλύπτει αντιπολιτευτικό μάρκετινγκ παλαιάς κοπής.


Αυτό ακριβώς έκανε στην πρωινή συγκέντρωση η κυρία Κωνσταντοπούλου, περνώντας δίπλα μας. Περπάτησε συνοδευόμενη από συνεργάτες της μέχρι το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετάνια, χαιρέτησε (και χαιρέτισε) κάποιους δικούς της διαδηλωτές, έπιασε το δεύτερο πανό της συγκέντρωσης και οι κάμερες άρχισαν να την καταγράφουν.

Όπως έχουμε γράψει πολλές φορές ο φιλελευθερισμός με τις νοοτροπίες του μπορεί να εισχωρήσει σε πολιτικές συμπεριφορές φαινομενικά αντίπαλων πολιτικών παρατάξεων. Τουλάχιστον, ως συλλογικότητα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τον σαρώσουμε από τον δικό μας πολιτικό χώρο και να φράξουμε τις χαραμάδες από τις οποίες περνά (όταν δεν τον μεταφέρουν σε menu της Δεξιάς οι «σερβιτόροι» της).

Παιδικές Εκδηλώσεις Made in USA: Όταν η Στρατευμένη Τέχνη Συναντά το Νηπιαγωγείο

                                                                                                      του Αχιλλέα

Πριν λίγες μέρες στις 23 Μαρτίου, ημέρα Κυριακή, βρέθηκα στην αγορά Μοδιάνο με φίλους, καθώς ένας από αυτούς ήθελε να παραβρεθεί με το μικρό του παιδί σε μία εκδήλωση των Εκδόσεων Πουά. Στην πραγματικότητα το φιλικό μου πρόσωπο ήθελε απλώς να παραβρεθεί σε μία εκδήλωση η οποία απευθυνόταν σε παιδιά και να παρακολουθήσει την παρουσίαση ενός  -οποιουδήποτε- παιδικού βιβλίου. Έτσι κι αλλιώς όταν ένα βιβλίο απευθύνεται σε παιδιά, ηλικίας δύο με δυόμιση ετών, τι θα μπορούσε να πάει στραβά; Βέβαια, αυτή η ερώτηση μπορεί να απαντηθεί με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους μετά τα τέλη της δεκαετίας του 2000 και το Occupy Wall Street κίνημα στην Αμερική, το οποίο κινητοποίησε – πιο μαζικά από ποτέ – το βαθύ αμερικανικό παρακράτος, έτσι ώστε να μπει μια για πάντα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας η σοσιαλιστική αριστερά, όπως και ο εθνικισμός.

Στις 12:00 η ώρα, λοιπόν, ξεκίνησε η διαδραστική παρουσίαση του βιβλίου Όλα τα σώματα όμορφα τα βρίσκω, της Τάιλερ Φέντερ. Με το που είδα το εξώφυλλο, κατάλαβα για τι βιβλίο επρόκειτο. Μειδίασα και σκέφτηκα το εξής. Πως γίνεται να «παγιδεύεις» με αυτόν τον χυδαίο τρόπο γονείς και παιδιά; Για ποιο λόγο δεν αναφέρεται ξεκάθαρα ποια είναι η πραγματική θεματολογία του βιβλίου, έτσι ώστε οι γονείς να έχουν την δυνατότητα να αποφασίσουν εάν θα ήθελαν να παραβρεθούν ή όχι; Κάποιος θα έλεγε, ίσως και εύλογα, ότι οποιοσδήποτε γονέας το επιθυμούσε θα είχε την δυνατότητα να αποχωρήσει ανά πάσα στιγμή – κάτι το οποίο, προφανώς, και ισχύει – αλλά τα πράγματα ίσως είναι λίγο πιο περίπλοκα.


Στην ιστοσελίδα του εκδοτικού οίκου η περίληψη του βιβλίου είναι η εξής, «[…]Το κείμενό της (Φέντερ) είναι ένας πολύ δυνατός ύμνος στη διαφορετικότητα την οποία εξιχνιάζει και ιχνηλατεί σε κάθε μα κάθε της πτυχή ως προς το ανθρώπινο σώμα.[…] Η συνεχής επανάληψη του «Όλα τα σώματα όμορφα τα βρίσκω» τονίζει ακριβώς αυτή τη δήλωση αποδοχής και απενοχοποίησης οποιουδήποτε σημείου μπορεί να προβληματίζει ή να κάνει κάποιον να νιώθει περίεργα, άβολα, άσχημα, μειονεκτικά. Η Φέντερ τοποθετεί αμέτρητες ανθρώπινες φιγούρες, κάθε ηλικίας, προέλευσης και χαρακτηριστικών σε πολλά διαφορετικά περιβάλλοντα, από πάρκα, ακρογιαλιές, γιορτές και πισίνες, μέχρι σινεμά και αστικά τοπία.[…] Τι τους ενώνει; Τι τους συνδέει; Τι τους φέρνει τόσο κοντά; Δεν επεξηγείται αλλά είναι μιας σαφής υποδήλωση από το κείμενο: η πεποίθηση ότι κάθε σώμα είναι όμορφο, ότι κανείς δεν είναι απόβλητος ή υποκείμενο χλευασμού, απόρριψης ή εκφοβισμού».

Ας μου συγχωρέσετε την, ιδιαίτερα εκτενή, περίληψη του βιβλίου την οποία παραθέτω εδώ από το αρχικό ιστολόγιο αλλά το κάνω για έναν συγκεκριμένο λόγο. Σε μία τόσο εκτενή περίληψη (το κείμενο στο ιστολόγιο είναι ακόμη μεγαλύτερο) δεν αναφέρεται το σημαντικότερο στοιχείο του βιβλίου. Αυτό της «τρανς εκπροσώπησης».

Αλλά ας δούμε τι λέει η ίδια η συγγραφέας του βιβλίου σε συνέντευξή της στο Lambda Legal με τίτλο, «Η συγγραφέας παιδικών βιβλίων Τάιλερ Φέντερ τιμά τα τρανς σώματα».

Δημοσιογράφος: Γιατί ήταν σημαντικό να συμπεριλάβετε την εκπροσώπηση των τρανς σωμάτων;

Τάιλερ: Ήταν σημαντικό να συμπεριλάβω την εκπροσώπηση όσο το δυνατόν περισσότερων ατόμων, γιατί κανένα βιβλίο για τη διαφορετικότητα των σωμάτων δεν είναι πλήρες αν δεν αναγνωρίσει τους πολλούς τρόπους με τους οποίους τα σώματα μπορούν να διαφέρουν πέρα από το μέγεθος και το σχήμα. Όπως συμπεριέλαβα μια ποικιλία αποχρώσεων δέρματος, μαλλιών, αναπηριών κ.λπ., η εκπροσώπηση διαφορετικών ταυτοτήτων και εκφράσεων φύλου ήταν, απλώς, ακόμη μία μορφή διαφορετικότητας που έπρεπε να συμπεριληφθεί.

Ελπίζω οι τρανς και μη δυαδικοί (non binary) αναγνώστες να νιώσουν ότι τα σώματά τους είναι υπέροχα. Γιατί είναι!

Δημοσιογράφος: Το «Όλα τα σώματα όμορφα τα βρίσκω» κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2021. Έκτοτε, έχει αυξηθεί η αντί-ΛΟΑΤΚΙ+ νομοθεσία στις ΗΠΑ. Πώς έχει επηρεάσει αυτό την υποδοχή του βιβλίου σας;

Τάιλερ: Δυστυχώς, το βιβλίο μου έχει δεχτεί πολύ μίσος, κυρίως τρανσφοβικό. Με έχουν κατηγορήσει για παιδεραστία και για «φασισμό του φύλου» επειδή (ειρωνευόμενη) σχεδίασα μερικούς τρανς ανθρώπους με ρούχα - που απλώς υπάρχουν και ζουν όπως όλοι οι άλλοι - σε ένα βιβλίο με κεντρικό θέμα την αποδοχή.

Αυτό με εξοργίζει, και το γεγονός ότι δέχομαι αυτή την επίθεση ως cis γυναίκα με κάνει ακόμη πιο παθιασμένη να στηρίξω την τρανς κοινότητα και να την εκπροσωπώ στην τέχνη μου.

Δημοσιογράφος: Οι νόμοι “Don’t Say LGBTQ+” απαγορεύουν στους εκπαιδευτικούς να μιλούν για σεξουαλικό προσανατολισμό και φύλο στα σχολεία. Παράλληλα, πολλά βιβλία με τέτοια θέματα περιλαμβάνονται στις λίστες των πιο απαγορευμένων βιβλίων στις ΗΠΑ. Γιατί είναι ζωτικής σημασίας να έχουν τα τρανς παιδιά πρόσβαση στο «Όλα τα σώματα όμορφα τα βρίσκω», αλλά και σε άλλα βιβλία σχετικά με αυτά τα θέματα;

Τάιλερ:  Oy vey [sic!!], αυτοί οι νόμοι είναι τόσο απίστευτα παράλογοι! Θα μπορούσα να μιλάω ώρες γι’ αυτό το θέμα! Με διαλύει η σκέψη ότι ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιά, αλλά και παιδιά με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς και φροντιστές θα πληγούν από αυτή τη νομοθεσία.

Όσα και να είναι αυτά τα νομοθετήματα, πάντα θα υπάρχουν τρανς παιδιά. Αξίζουν να έχουν πρόσβαση σε βιβλία που τους διαβεβαιώνουν ότι υπάρχει κάποιος που τους ακούει και που τους παρέχουν πληροφορίες που ίσως δεν μπορούν να βρουν αλλού[i]».

Όλη η συνέντευξη κινείται σε αυτό το ύφος, οπότε δεν αξίζει να σας κουράσω άλλο. Το γεγονός μάλιστα ότι όταν έψαξα στην μηχανή αναζήτησης της Google το συγκεκριμένο βιβλίο, χρησιμοποιώντας τον αγγλικό του τίτλο, και είδα ότι αυτό είναι το μοναδικό άρθρο το οποίο εμφανίστηκε για το βιβλίο κατάλαβα ότι πρόκειται για περίπτωση αυστηρά στρατευμένης τέχνης που θεωρεί ότι υπάρχουν τρανς παιδιά!! Μάλιστα.


Ας περάσουμε, όμως, στο πώς τελείωσε αυτή η εκδήλωση, η οποία απευθυνόταν σε παιδιά από δύο ετών και άνω. Με πορεία και πλακάτ!! Ξέρω ότι όσοι (ακρο) δεξιοί μας διαβάζουν τώρα θα τρίβουν τα χέρια τους και θα είναι έτοιμοι να γράψουν στην φόρμα σχολιασμού για το πώς οι «άθεοι, φεμινό-κομμουνισταί μαθαίνουν εις την νεολαίαν τον συνδικαλισμόν από νεαρήν ηλικίαν, βεβαίως-βεβαίως». Όμως, δυστυχως, για αυτούς έχουμε να κάνουμε μ ένα υβρίδιο φιλελεύθερων και αριστερών ιδεών, ανακατεμένων σε έναν πολτό μεταμοντέρνας νεωτερικότητας. Ο «απαλός» ακτιβισμός (ροζ Αριστερά) και η προπαγάνδα ότι υπάρχουν τρανς παιδιά (woke) συνοδεύονται από θεωρίες ατομικών δικαιωμάτων (φιλελεύθερος Διαφωτισμός) και όχι από σοσιαλιστικές οικονομικές προτάσεις. Όλη αυτή η παράκρουση είναι γέννημα-θρέμμα του Φιλελευθερισμού. Του ίδιου Φιλελευθερισμού που αυτοί υπηρετούν και αγαπούν σε μία διαφορετική του εκδοχή.

Αλλά ας επιστρέψουμε στην «πορεία». Αφού δόθηκαν μαρκαδόροι στα παιδιά για να ζωγραφίσουν επάνω σε ένα ευμέγεθες πανό, η κυρία που ήταν υπεύθυνη της παρουσίασης τους ζήτησε να το σηκώσουν, τους έδωσε πλακάτ τα οποία έγραφαν «όλα τα σώματα όμορφα τα βρίσκω» και δίνοντάς τους το σύνθημα ξεκίνησαν να περιφέρουν το πανό εντός του χώρου, με τα παιδιά να επαναλαμβάνουν τον τίτλο του βιβλίου όσο πιο δυνατά μπορούσαν.

Τα παιδιά δημιούργησαν ένα θέαμα γλυκόπικρό. Ιδιαίτερα αστείο μεν, αλλά και σοβαρό εάν είχες αντίληψη της κατάστασης δε.

Προφανώς, ούτε οι γονείς (που, δυστυχώς, δεν είχαν τα αναλυτικά κριτήρια για να αντιληφθούν ότι κάτι που προσφέρεται ως μοντέρνα και επιστημολογικά ενδεδειγμένη εκπαιδευτική κανονικότητα είναι απλώς μια προσέγγιση με ιδεολογικό φορτίο) αλλά ούτε και τα παιδιά είχαν καταλάβει τι ακριβώς συνέβαινε και αντιμετώπισαν την όλη κατάσταση σαν παιχνίδι. Να διευκρινίσω ότι μόνον τα παιδιά τα οποία βρίσκονταν σε απόσταση αναπνοής από το βιβλίο μπορούσαν να διακρίνουν ευκρινώς τα σχέδια, κι όχι οι γονείς οι οποίοι βρίσκονταν σε καρέκλες λίγο πιο πίσω από τα παιδιά τους.

Δυστυχώς, η αλήθεια είναι πασιφανής: δεν είμαστε παρά μια εξαχρειωμένη και εξαθλιωμένη επαρχία της αστερόεσσας. Το μόνο που απομένει είναι να προστεθούμε ως ακόμη ένα αστέρι στη σημαία της. Τι πενήντα, τι πενήντα ένα. Άλλωστε, δεν θα έλειπαν εκείνοι που θα πανηγύριζαν, λησμονώντας πως, στα μάτια της αυτοκρατορίας του Κακού, δεν είμαστε καουμπόηδες, αλλά Ινδιάνοι.

Βέβαια, ίσως τον τελευταίο καιρό να βρίσκονταν κι εκείνοι μπερδεμένοι. Η χώρα πρότυπο της αντίληψης που υιοθετούν περί πολιτικής οι θιασώτες του φιλελεύθερου καπιταλισμού έχει μεταπηδήσει σε εκείνο που οι ακροκεντρώοι θεωρούν «λαϊκισμό». Ο Τραμπ τους μπερδεύει. Είναι φιλελεύθερος και όσο φιλοεβραίος θα ήθελαν. Είναι άνθρωπος της ελεύθερης αγοράς, βγαλμένος από τα σπλάχνα του ιερού τους τοτέμ. Αλλά είναι και υπέρ του οικονομικού προστατευτισμού. Προωθεί μια οικονομία φιλελεύθερη αλλά όχι όσο ανοιχτή στην παγκοσμιοποίηση θα ήθελαν τα φυντάνια του συστημικού φιλελευθερισμού. Διαμορφώνει μια λαϊκιστική μερίδα φιλελεύθερων εξουσιαστών που διεκδικεί κομμάτι της πίτας από τους τυπικούς φιλελεύθερους εξουσιαστές.

Τελικά ο μεταμοντερνισμός είναι ένα μίξερ που αλέθει ακόμη και τους κατασκευαστές του.  Οι ρομαντικοί παραδοσιοκράτες, οι αληθινοί εθνικιστές, παρακολουθούμε από απόσταση την μεταμοντέρνα κονιορτοποίηση των υφιστάμενων πλαισίων και ευχόμαστε να βρεθεί ο τρόπος ώστε να εκτρέψουμε τον χυλό που βγαίνει από αυτό το ανακάτεμα στην χωματερή της ανθρώπινης ιστορίας πριν αποκτήσει νέα σταθερή μορφή και καταπιεί ό,τι μένει ζωντανό. Ακόμη και την παιδική ψυχή.

 


[i] https://lambdalegal.org/blogs/us_20231117_tyler-feder-bodies-are-cool-interview-trans-awareness-week/

Εικόνες: 1) Νικόλαος Γύζης-Το παραμύθι της γιαγιάς,  2) Νικόλαος Γύζης-Τα πρώτα γράμματα, 3) Νικόλαος Γύζης-Μάνα με παιδί. 

Ρομαντικές, παραδοσιοκρατικές, αισθητικές αντιθέσεις στην μεταμοντέρνα πραγματικότητα του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού.

                            Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο των εκδόσεων Κλέος

                 Κάρολος Μπωντλαίρ- Sun Knight- Σταμάτης Μαμούτος: Η Ηθική του Παιχνιδιού ενάντια στον κόσμο της νεωτερικότητας 

                                            

Το νέο βιβλίο των εκδόσεών μας μόλις κυκλοφόρησε. Και είναι δύσκολο να το κατατάξει κανείς στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Ξεκινά με μια σύνοψη των πολιτικών κι αισθητικών αντιλήψεων του Μπωντλαίρ. Ο Μπωντλαίρ ήταν ένας αντιδιαφωτιστής ρομαντικός λογοτέχνης και κριτικός τέχνης, που συνήθως επικαλούνται κινήματα και πολιτικοί χώροι με τους οποίους τον χώριζε ιδεολογική άβυσσος. Το εισαγωγικό σημείωμα, έχοντας ως επίκεντρο την ιδέα του Μπωντλαίρ για την σημασία της αέναης παιδικότητας και της φαντασίας στην ρομαντική οπτική επί των πραγμάτων, αποτελεί μια απόπειρα να θυμηθούμε ποιες ήταν οι κεντρικές ιδέες της πολιτικής σκέψης και της αισθητικής του Γάλλου λογοτέχνη, ώστε να επαναξιολογηθεί ως διανοητής από τους αναγνώστες που ενδιαφέρονται σήμερα να κατανοήσουν τον Ρομαντισμό ως φαινόμενο της ευρωπαϊκής ιστορίας των ιδεών.


Μετά το εισαγωγικό κείμενο του Σταμάτη Μαμούτου ακολουθεί το δοκίμιο του Μπωντλαίρ, που φέρει τον τίτλο Η Ηθική του Παιχνιδιού. Σε αυτό το δοκίμιο ο Μπωντλαίρ παρουσίασε την αισθητική και διανοητική σημασία του παιδικού παιχνιδιού υπό το πρίσμα της ρομαντικής του κοσμοθεωρίας. Την μετάφραση και την επιμέλεια του κειμένου έχει αναλάβει η Εύα Παναγιωτοπούλου.

Ακολουθούν έξι επεξεργασμένα κείμενα του γνωστού στους ακροατές της heavy metal μουσικής -και παλαιότερα διευθυντή σύνταξης του ελληνικού Metal Hammer- συγγραφέα, που αρθρογραφεί εδώ και χρόνια με το ψευδώνυμο Sun Knight. Εξίσου δύσκολο είναι να κατηγοριοποιηθούν και τα κείμενα του Sun Knight. Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι αποτελούν δοκίμια. Γιατί έχουν στοιχεία του δοκιμιακού λόγου. Όμως, είναι πολύ σύντομα. Κι, επιπλέον, διαθέτουν έναν λογοτεχνικό παλμό που αποπνέει εκείνο το γνώρισμα το οποίο οι ρομαντικοί αποκαλούν «ποίηση», χωρίς απαραίτητα να εννοούν το λογοτεχνικό είδος ως φόρμα. Ας αρκεστούμε, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι τα κείμενα του Χάρη (Sun Κnight), που φιλοξενούνται σε αυτό το βιβλίο, αποτελούν καλογραμμένα άρθρα ενός συγγραφέα εντυπωσιακά ικανού να γράφει ως «ρομαντικός». Και ας έχουμε κατά νου ότι είναι η πρώτη φορά που κείμενα του Χάρη δημοσιεύονται όχι σε περιοδικό αλλά σε βιβλίο.

Τέλος η νέα μας κυκλοφορία ολοκληρώνεται με τέσσερα διηγήματα φανταστικής λογοτεχνίας, τα οποία έγραψε πριν λίγα χρόνια ο Σταμάτης.

Τι είναι αυτό που συνδέει τα τρία μέρη του βιβλίου; Το δοκίμιο του Μπωντλαίρ, τα άρθρα του Sun Knight και τα διηγήματα του Σταμάτη, έχουν ένα κοινό θέμα. Τα παιχνίδια των μικρών και μεγάλων παιδιών, ιδωμένα μέσα από το ερμηνευτικό πρίσμα της ρομαντικής κοσμοαντίληψης. Ευχόμαστε να το απολαύσετε.

Περιεχόμενα:

-Ο ρομαντικός Κάρολος Μπωντλαίρ, του Σταμάτη Μαμούτου

-Η ηθική του παιχνιδιού, Κάρολος Μπωντλαίρ (μετάφραση Εύα Παναγιωτοπούλου)

-Έξι μικρά κείμενα για παλιά παιχνίδια, του Sun Knight

       Το μυστικό δωμάτιο

       Table Soccer

       Submarino Lost

       Plastic Knights

       The Evzones NO. 196

       Space Patrol

-Τέσσερα διηγήματα φαντασίας με θέμα τα παιχνίδια, του Σταμάτη Μαμούτου

      Κάστρα και πολιορκητές

      Κένταυρος

      Στον θόλο

      Τέσσερα παιχνίδια


Μπορείτε να προμηθευτείτε το βιβλίο Η Ηθική του Παιχνιδιού ενάντια στον κόσμο της νεωτερικότητας, στα παρακάτω σημεία διανομής.

Αθήνα

Βιβλιοπωλεία

Πολιτεία (Ασκληπιού1-3) (υπόγειο, στο ράφι της κλασικής λογοτεχνίας)

Πρωτοπορία (Γραβιάς 3) (υπόγειο, στο ράφι της λογοτεχνίας του φανταστικού)

Comiconshop (Σόλωνος 128)

Περίπτερα διανομής τύπου

Πανεπιστημίου 39, απέναντι από την Εθνική Βιβλιοθήκη και μπροστά από την στοά Νικολούδη

Δισκοπωλεία

Δισκοπωλείο Metalera (Εμ. Μπενάκη 22)


Θεσσαλονίκη

Πρωτοπορία (Λεωφ. Νίκης 3)

 

Πάτρα

Πρωτοπορία (Γεροκωστοπούλου 31)

                  Κυκλοφόρησε το τεύχος 2 (23) της Φανταστικής Λογοτεχνίας

Η αλήθεια είναι ότι έχει περάσει πολύς καιρός από το 2018, όταν κυκλοφόρησε το τελευταίο τεύχος του περιοδικού Φανταστική Λογοτεχνία. Αυτό που μας επιφύλαξε η συνέχεια ήταν δύσκολο να προβλεφθεί και ακόμη πιο δύσκολο να το αντέξουμε. Ο covid και οι εγκλεισμοί, κοινωνικοπολιτικές μεταβολές, ασθένειες μελών της λέσχης, μεγάλες αυξήσεις στις τιμές των τυπογραφικών υλικών, κοντολογίς μια σειρά από γεγονότα δεν επέτρεψαν την κυκλοφορία νέου τεύχους του περιοδικού μας. Τέσσερα χρόνια και μερικοί μήνες ήταν αναμφίβολα πολλοί. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα έγιναν και κάποια θετικά βήματα. Με κυριότερο εξ αυτών την ίδρυση του εκδοτικού οίκου μας, των εκδόσεων Κλέος.

 


Πλέον, έφτασε η στιγμή της επιστροφής. Το νέο τεύχος της Φανταστικής Λογοτεχνίας κυκλοφορεί. Με περισσότερες σελίδες, με τον γνωστό πλούτο των αρθρογραφικών θεματικών, με καλύτερης ποιότητας χαρτί και με την παραδοσιακή προσήλωση στην ερμηνεία των πραγμάτων που βασίζεται στην κοσμοθεώρηση του Ρομαντισμού. Η τιμή του περιοδικού είναι αναγκαστικά διαφοροποιημένη από εκείνη του 2018. Οι αυξήσεις των πρώτων υλών δεν μας άφησαν περιθώρια όσο και αν θέλαμε να αποφύγουμε  ανατιμήσεις. Ωστόσο, η τωρινή τιμή των 4,9 ευρώ εκτιμούμε ότι εξακολουθεί να είναι αρκετά καλή για τα δεδομένα της περιόδου που διανύουμε. Η ύλη του νέου τεύχους περιλαμβάνει άρθρα που είχαν γραφτεί και συνεντεύξεις που είχαν δοθεί για το τεύχος που θα κυκλοφορούσε λίγο πριν την πανδημία και τελικά ματαιώθηκε, καθώς επίσης και πρόσφατα κείμενα που γράφτηκαν αποκλειστικά για το νέο τεύχος.

 


Η Φανταστική Λογοτεχνία που μόλις κυκλοφόρησε περιλαμβάνει τα εξής άρθρα που ελπίζουμε να απολαύσετε.

-Το Κέρας (εισαγωγικό), του Σταμάτη Μαμούτου

-Τα Νίσε της Σουηδής ζωγράφου J. E. Nyström ως αισθητικά πρότυπα της καθιερωμένης εικόνας του Αγίου Βασίλη, του Αριστείδη Χριστοφοράκη

-War Flag of the Sun (μόνιμη στήλη), του Sun Knight

-Ο ιππότης, ο διάβολος και ο θάνατος. Το μυθιστόρημα του Jean  Cau με τους υπαινικτικούς συμβολισμούς, του Κωνσταντίνου Μποβιάτσου

-Ο βασιλιάς Μπόχους και η αδελφότητα των Τσέχων εθνικιστών του Ράινερ Μαρία Ρίλκε,  του Σταμάτη Μαμούτου

-Ὁ παράδεισος τῶν προφητῶν, τοῦ Ρόμπερτ Γουίλλιαμ Τσέημπερς, Ἀπόδοσις: Εὐστράτιος Εὐ. Σαρρῆς

-Συνέντευξη του Στάθη Παυλάντη των Reflection, του Χρήστου Νάστου

-Στο Ναό των  Ασωμάτων Δυνάμεων (διήγημα), του Flammentrupp

-Ιδέες του νεορομαντικού διανοητικού κινήματος της γενιάς του 1890 στο έργο του Έντγκαρ Ράις Μπάροουζ. Η περίπτωση του Ταρζάν, του Σταμάτη Μαμούτου

-Fallout. Η σάτιρα του σύγχρονου κόσμου, του Αριστείδη Χριστοφοράκη

-Συνέντευξη του δημιουργού comics Νίκου «Malk» Γιαμαλάκη, του Σταμάτη Μαμούτου

-Πολύτιμα Μέταλλα (μόνιμη μουσική στήλη), των Σταμάτη Μαμούτου και Flammentrupp

-Το Δρύινο Ράφι (μόνιμη στήλη βιβλιοπαρουσιάσεων), του Σταμάτη Μαμούτου

-Πεζοδρομιακός Ρομαντισμός στα  ελληνικά ‘80’s! Δυο εκ των παλαιότερων Ελλήνων skinheads μας παραχώρησαν συνέντευξη 

-Η χώρα του δύοντος ηλίου, του Αχιλλέα

 


Το νέο τεύχος της Φανταστικής Λογοτεχνίας φέρει τον τίτλο Η ιδεολογία του μύθου. Μπορείτε να το προμηθευτείτε από τα παρακάτω καταστήματα

Αθήνα

Πολιτεία (Ασκληπιού1-3)

Πρωτοπορία (Γραβιάς 3)

Comiconshop (Σόλωνος 128)

Βιβλιοπωλείο Πατάκη (Ακαδημίας 65) 

Λαβύρινθος (Ιπποκράτους 108)

Αλληλεγγύη των φίλων (Χαριλάου Τρικούπη 14)

Metalera (Εμ. Μπενάκη 22)

Περίπτερα διανομής τύπου

Πανεπιστημίου 39, ακριβώς απέναντι από την Εθνική Βιβλιοθήκη και μπροστά από την στοά Νικολούδη

Φιλελλήνων κα Μητροπόλεως γωνία (Σύνταγμα), μπροστά από την αφετηρία της γραμμής λεωφορείων 040


Θεσσαλονίκη

Πρωτοπορία (Λεωφ. Νίκης 3)


Πάτρα

Πρωτοπορία (Γεροκωστοπούλου 31)

 

Τις επόμενες μέρες θα ανακοινωθούν επιπλέον σημεία διανομής.

Επανακυκλοφορεί το βιβλίο του Ρόμπερτ Χάουαρντ  που φέρει τον τίτλο Μπραν Μακ Μορν, από τις εκδόσεις Κλέος

Έχω απολογηθεί επανειλημμένα σε αναγνώστες και σχολιαστές για την καθυστέρηση της κυκλοφορίας τόσο του περιοδικού Φανταστική Λογοτεχνία όσο και των υπόλοιπων τίτλων του εκδοτικού μας οίκου. Η ανάγκη της συγγραφής της διδακτορικής μου διατριβής έχει μειώσει στο ελάχιστο τον χρόνο που διαθέτω ώστε να εργαστώ αποτελεσματικά για τις εκδόσεις μας. Ωστόσο, επειδή βρισκόμαστε εν μέσω εορταστικής περιόδου, κατάφερα να κάνω μια μικρή υπέρβαση που είχα υποσχεθεί στα παιδιά της Φοιτητικής Λέσχης Φανταστικής λογοτεχνίας και στους αναγνώστες μας. Έτσι, θα πραγματοποιηθούν τελικά δύο κυκλοφορίες των εκδόσεων Κλέος μέσα στις γιορτές.

Η πρώτη εξ αυτών είναι η επανακυκλοφορία της συλλογής διηγημάτων και ενός δοκιμίου του Ρόμπερτ Χάουαρντ, που φέρει τον τίτλο Μπραν Μακ Μορν. Το συγκεκριμένο βιβλίο είχε κυκλοφορήσει το 2017 στα πλαίσια της αυτοεκδοτικής πρώτης λειτουργίας των εκδόσεων της λέσχης μας, σε συγκεκριμένα καταστήματα. Πολύ γρήγορα, όπως συνέβη και με τα υπόλοιπα βιβλία μας, εξαντλήθηκε και πλέον από το τιράζ της πρώτης έκδοσης μένουν ελάχιστα διάσπαρτα τεμάχια σε επιμέρους βιβλιοπωλεία και κανένα στην έδρα των εκδόσεών μας. Για αυτό αποφασίστηκε η επανακυκλοφορία του βιβλίου. Πλέον το Μπραν Μακ Μορν κυκλοφορεί στα πλαίσια της επαγγελματικά οργανωμένης εκδοχής των εκδόσεων Κλέος, έχοντας isbn, στα καταστήματα Πολιτεία (Ασκληπιού 1-3), Πρωτοπορία (Γραβιάς 3) και Πατάκη (Ακαδημίας 65), καθώς και σε οποιοδήποτε κατάστημα της Ελλάδας κατόπιν παραγγελίας.


Ωστόσο η εκδοτική μας δραστηριότητα δεν σταματά εδώ. Προσεχώς αναμένεται μια ακόμη κυκλοφορία από τις εκδόσεις Κλέος. Δεν θα αποκαλύψω ακόμη το περιεχόμενό της προκειμένου να παρουσιαστεί ως έκπληξη σε μέλη της λέσχης και αναγνώστες. Θα μείνω, προς το παρόν, στην επανακυκλοφορία του Μπραν Μακ Μορν για να θυμίσω συνοπτικά το περιεχόμενο του βιβλίου.

Ο Μπραν Μακ Μορν είναι ένας από τους λογοτεχνικούς χαρακτήρες που δημιούργησε η πένα του Ρόμπερτ Χάουαρντ. Ο κόσμος του Μπραν Μακ Μορν ομοιάζει με εκείνον του Κόναν αλλά έχει και εμφανείς διαφορές. Το ίδιο και ο κεντρικός του ήρωας. Ο βασιλιάς των Πικτών Μπραν Μακ Μορν έχει ορισμένες ιδιαιτερότητες που τον καθιστούν σημείο αναφοράς στο σύμπαν της επικής φανταστικής λογοτεχνίας. Είναι κι αυτός μυώδης, όπως ο Κόναν, αλλά όχι τόσο πληθωρικός όσο ο Κιμμέριος. Διαθέτει την ενστικτώδη σοφία του Κόναν αλλά ακόμη πιο ακονισμένη. Είναι αριστοκράτης ενώ ο Κιμμέριος όχι. Επιπλέον, σε αντίθεση με την τυχοδιωκτική κοσμοθέαση του Κόναν, ο Μπραν δρα βασιζόμενος σε παραδοσιακές και πατριωτικές αξίες ζωής. Ο Χάουαρντ τον περιγράφει με θετικό πρόσημο βάσει της αριστοκρατικής του καταγωγής. Επίσης, τον παρουσιάζει να διαπνέεται από μια αίσθηση πατριωτικής υπευθυνότητας ακόμη και προς τον τελευταίο ομοεθνή του. Ο Μπραν Μακ Μορν είναι ένας επικός, βάρβαρος βασιλιάς, που με πατριωτικό φρόνημα και σκληρές μεθόδους μάχης (που θυμίζουν εκείνες του Κόναν) προσπαθεί να υπερασπιστεί την πατρώα βρετανική γη από την εισβολή της πολυεθνικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.


Στο βιβλίο των εκδόσεων Κλέος περιλαμβάνονται δυο νουβέλες με περιπέτειες του Μπραν Μακ Μορν κι ένα ποίημα. Επιπλέον, το βιβλίο περιλαμβάνει ένα άρθρο με ιστορικό και πολιτικό περιεχόμενο στο οποίο αποκαλύπτονται οι ρομαντικά παραδοσιοκρατικές πολιτικές αντιλήψεις του Χάουαρντ. Οι νουβέλες είναι τα Σκουλήκια της Γης και Η Χαμένη Φυλή. Το βιβλίο κλείνει με το άρθρο Πόσα οφείλει το Έθνος μας στο Νότο.

Για όσους φίλους δεν πρόλαβαν την πρώτη αυτοεκδοτική κυκλοφορία του Μπραν Μακ Μορν, πλέον το βιβλίο είναι διαθέσιμο σε όλη την Ελλάδα. Ελπίζω να το απολαύσετε.

ΥΓ. Για όσους δοκιμάσουν να αναζητήσουν το βιβλίο στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των τριών καταστημάτων (Πολιτεία, Πρωτοπορία και Πατάκη), ενδεχομένως να μην είναι εφικτό για τις επόμενες ώρες, λόγω του φόρτου εργασίας των συστημάτων που έχει μεγαλώσει κατά την εορταστική περίοδο. Ωστόσο το βιβλίο πωλείται κανονικά στα καταστήματα και μπορεί όποιος θέλει να το παραγγείλει τηλεφωνικά/ηλεκτρονικά, είτε να το αγοράσει προσερχόμενος σε αυτά.  

Σταμάτης Μαμούτος 

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλέος (της Φοιτητικής Λέσχης Φανταστικής Λογοτεχνίας)

                                                                               Γουίλιαμ Μπάτλερ Γέητς- Κελτικό Λυκόφως

                                                                                    Μετάφραση Εύα Παναγιωτοπούλου

                                                                                      Επιμέλεια Σταμάτης Μαμούτος

 


Δεν είναι λίγες οι φορές που φίλοι και αναγνώστες μας έχουν ρωτήσει πότε θα κυκλοφορήσει το νέο τεύχος του περιοδικού της λέσχης μας, αν θα επαναληφθούν οι κυκλοφορίες βιβλίων από τις εκδόσεις Κλέος (της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ) και αν θα υπάρξουν δεύτερες εκδόσεις των δυο βιβλίων που ο εκδοτικός οίκος της λέσχης είχε κυκλοφορήσει πριν πέντε χρόνια. Έφτασε, λοιπόν, η ώρα που μπορούμε να απαντήσουμε με σιγουριά στα παραπάνω ερωτήματα. Οι εκδόσεις Κλέος δραστηριοποιούνται και πάλι.

Στόχος μας είναι οι εκδόσεις Κλέος να κυκλοφορούν από εδώ και στο εξής εναλλάξ ένα βιβλίο του λογοτεχνικού Ρομαντισμού και της φανταστικής λογοτεχνίας κι έπειτα ένα βιβλίο της πολιτικής σκέψης του Ρομαντισμού. Στα μεσοδιαστήματα θα κυκλοφορούν ασφαλώς και τεύχη του περιοδικού Φανταστική Λογοτεχνία.

Το πρώτο βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλέος, μετά από την παύση πέντε ετών, είναι η συλλογή κειμένων του Γουίλιαμ Μπάτλερ Γέητς, που φέρει τον τίτλο Κελτικό Λυκόφως. Ο Γέητς υπήρξε κορυφαίος λογοτέχνης του 20ου αιώνα. Χαρακτηριστικός εκπρόσωπος του νεορομαντικού διανοητικού ρεύματος σκέψης που ευδοκίμησε από τις δεκαετίες του 1880-1890 μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με παραδοσιοκρατικές πολιτικές ιδέες και με ενεργό δράση στο ιρλανδικό εθνικιστικό κίνημα, ο Γέητς αποτέλεσε έναν από τους πιο ποιοτικούς λογοτέχνες της Ευρώπης. Το γεγονός αυτό αναγνωρίστηκε και θεσμικά με την απονομή του βραβείου Νόμπελ λογοτεχνίας στον Γέητς το 1923.


Το Κελτικό Λυκόφως είναι μια από τις πρώτες συλλογές πεζών κειμένων που ξεκίνησε να γράφει ο Γέητς σε νεαρή ακόμα ηλικία. Τα κείμενα του Κελτικού Λυκόφωτος περιλαμβάνουν ζωντανές αφηγήσεις χωρικών για μυθικά πλάσματα της υπαίθρου. Εμπειρίες του συγγραφέα από αυτοψίες σε χωριά όπου πραγματοποιούνταν μαγικές τελετουργίες. Αναμνήσεις από γραφικούς Ιρλανδούς επαίτες των αστικών κέντρων που η παρουσία τους στους δρόμους είχε συνδεθεί με αλλόκοτα φαινόμενα. Λεπτομερείς αναφορές για φυλές ξωτικών και πανάρχαιων πλασμάτων τα οποία, ήταν πιστευτό, ότι παρενέβαιναν στις ζωές ανθρώπων της ιρλανδικής επαρχίας. Κι όλα αυτά δοσμένα όχι με έναν τεχνικά επιστημονικό λαογραφικό λόγο. Αλλά μέσα από την πένα ενός νομπελίστα ποιητή, που τα αγκαλιάζει με αγάπη και σεβασμό. Και που, κυρίως, τα ερμηνεύει ως πτυχές μιας διανοητικής κι αισθαντικής ενότητας, η οποία χτυπά κατά πρόσωπο την κυριαρχία του αστικού ορθολογιστικού επιστημονισμού και αντανακλά μια ιδεαλιστικά ρομαντική, παραδοσιοκρατική διανοητική εναλλακτική.


Οι μύθοι της Ιρλανδίας και οι λαϊκές παραδόσεις των αερικών δεν γίνονται σε αυτό το έργο του Γέητς απλώς μια λογοτεχνική ζύμη από την οποία σχηματίζονται κείμενα που προσφέρουν τέρψη στον αναγνώστη. Μετατρέπονται, ταυτόχρονα, σε μια προμετωπίδα της κοσμοαντίληψης και της πολιτικής του ιδεολογίας. Συνεπής στην ρομαντική αντίληψη μεταφοράς αισθητικών δεδομένων στην πολιτική ανάλυση, ο Γέητς επισήμανε χαρακτηριστικά,

«Σε μια κοινωνία που απορρίπτει τα όσα προκύπτουν από την σχέση της παράδοσης με την φαντασία, λίγοι μόνο άνθρωποι […] που ευνοούνται από την ίδια τους την προσωπικότητα και από κάποιες ευτυχείς συγκυρίες, αφού πασχίζουν πολύ, καταφέρνουν να συλλάβουν την φύση των φαντασιακών πραγμάτων και, τελικά, να συνειδητοποιήσουν ότι ο άνθρωπος και η φαντασία του είναι ένα. […].Έτσι πάντοτε μου φαινόταν ότι εμείς που προσπαθούμε να επαναφέρουμε αυτή την σχέση της παράδοσης με την φαντασία, ξαναζωντανεύοντας τα παλιά τραγούδια ή συγκεντρώνοντας παλιές ιστορίες σε βιβλία, θα μπορούσαμε ίσως να βρεθούμε υπόλογοι στην δίκη της Γαλιλαίας. Όσοι είναι Ιρλανδοί αλλά επιλέγουν να τιμούν και να διαδίδουν διάφορα ξένα ήθη, τα οποία στην πλειονότητά τους αποτελούν την απαρχή της πνευματικής ένδειας, θα παρευρεθούν επίσης. Θα είναι εκείνοι, όμως, που θα συνταχθούν με το σύνολο των Εβραίων και εντέλει θα αναφωνήσουν, εάν απολύσης αυτόν, δεν είσαι φίλος του Καίσαρος».

Η ανάμιξη του «υψηλού» με το «λαϊκό», η φαντασιακή μετάβαση στο λυκαυγές μιας μεταφυσικής διάστασης, όπου ο χριστιανικός μεσαίωνας συναντά τις ύστερες παγανιστικές δοξασίες της υπαίθρου, όλα αυτά αποτελούν ρομαντικά λογοτεχνικά μοτίβα που ο Γέητς χρησιμοποίησε προκειμένου να ολοκληρώσει το βιβλίο του. Ένα βιβλίο 190 σελίδων στο οποίο η πένα του Ιρλανδού κεντάει νοήματα φερμένα από τον ουρανό και σχηματίζει ονειρικά ψηφιδωτά εικόνων από κόσμους που αχνοφαίνονται πίσω από τις κουρτίνες της υλικής πραγματικότητας. Οι υπεύθυνοι των εκδόσεων Κλέος έχουμε την χαρά να παρουσιάζουμε το Κελτικό Λυκόφως για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα.



Μπορείτε να προμηθευτείτε το Κελτικό Λυκόφως του Γ.Μ. Γέητς από τις εκδόσεις Κλέος στα παρακάτω καταστήματα.

 Αθήνα:

Πρωτοπορία, Γραβιάς 3

 

Πολιτεία, Ασκληπιού 1-3


Βιβλιοπωλείο Πατάκη, Ακαδημίας 65

 

Comicn Shop,  Σόλωνος 128


Solaris, Μπόταση 6


Λαβίρυνθος, Ιπποκράτους 108


Βιβλιοπωλείο ΟΝΑΡ, Μαυρομιχάλη 1


Νείλος Books, Αντιοχείας 17 (Άγιος Παντελεήμονας)


LIBROFILO & CO, Βεΐκου 101 (Κουκάκι)

 

Θεσσαλονίκη:

Πρωτοπορία, Λεωφ. Νίκης 3


Πάτρα:

Πρωτοπορία, Γεροκωστοπούλου 31

Σε λίγες μέρες θα ανακοινωθούν επιπλέον καταστήματα και σημεία διανομής