Επανακυκλοφορεί το βιβλίο του Ρόμπερτ Χάουαρντ που φέρει τον τίτλο Μπραν Μακ Μορν, από τις εκδόσεις Κλέος
Έχω απολογηθεί επανειλημμένα σε αναγνώστες
και σχολιαστές για την καθυστέρηση της κυκλοφορίας τόσο του περιοδικού Φανταστική Λογοτεχνία όσο και των υπόλοιπων τίτλων του εκδοτικού μας οίκου. Η ανάγκη της συγγραφής της διδακτορικής μου
διατριβής έχει μειώσει στο ελάχιστο τον χρόνο που διαθέτω ώστε να εργαστώ
αποτελεσματικά για τις εκδόσεις μας. Ωστόσο, επειδή βρισκόμαστε εν μέσω
εορταστικής περιόδου, κατάφερα να κάνω μια μικρή υπέρβαση που είχα υποσχεθεί
στα παιδιά της Φοιτητικής Λέσχης Φανταστικής λογοτεχνίας και στους αναγνώστες
μας. Έτσι, θα πραγματοποιηθούν τελικά δύο κυκλοφορίες των εκδόσεων Κλέος μέσα
στις γιορτές.
Η πρώτη εξ αυτών είναι η επανακυκλοφορία της
συλλογής διηγημάτων και ενός δοκιμίου του Ρόμπερτ Χάουαρντ, που φέρει τον τίτλο
Μπραν Μακ Μορν. Το συγκεκριμένο
βιβλίο είχε κυκλοφορήσει το 2017 στα πλαίσια της αυτοεκδοτικής πρώτης
λειτουργίας των εκδόσεων της λέσχης μας, σε συγκεκριμένα καταστήματα. Πολύ
γρήγορα, όπως συνέβη και με τα υπόλοιπα βιβλία μας, εξαντλήθηκε και πλέον από
το τιράζ της πρώτης έκδοσης μένουν ελάχιστα διάσπαρτα τεμάχια σε επιμέρους
βιβλιοπωλεία και κανένα στην έδρα των εκδόσεών μας. Για αυτό αποφασίστηκε η
επανακυκλοφορία του βιβλίου. Πλέον το
Μπραν Μακ Μορν κυκλοφορεί στα πλαίσια της επαγγελματικά οργανωμένης εκδοχής
των εκδόσεων Κλέος, έχοντας isbn, στα
καταστήματα Πολιτεία (Ασκληπιού 1-3), Πρωτοπορία (Γραβιάς 3) και Πατάκη (Ακαδημίας
65), καθώς και σε οποιοδήποτε κατάστημα της Ελλάδας κατόπιν παραγγελίας.
Ωστόσο η εκδοτική μας δραστηριότητα δεν
σταματά εδώ. Προσεχώς αναμένεται μια ακόμη κυκλοφορία από τις εκδόσεις Κλέος.
Δεν θα αποκαλύψω ακόμη το περιεχόμενό της προκειμένου να παρουσιαστεί ως
έκπληξη σε μέλη της λέσχης και αναγνώστες. Θα μείνω, προς το παρόν, στην
επανακυκλοφορία του Μπραν Μακ Μορν
για να θυμίσω συνοπτικά το περιεχόμενο του βιβλίου.
Ο Μπραν Μακ Μορν είναι ένας από τους
λογοτεχνικούς χαρακτήρες που δημιούργησε η πένα του Ρόμπερτ Χάουαρντ. Ο κόσμος
του Μπραν Μακ Μορν ομοιάζει με εκείνον του Κόναν αλλά έχει και εμφανείς
διαφορές. Το ίδιο και ο κεντρικός του ήρωας. Ο βασιλιάς των Πικτών Μπραν Μακ
Μορν έχει ορισμένες ιδιαιτερότητες που τον καθιστούν σημείο αναφοράς στο σύμπαν
της επικής φανταστικής λογοτεχνίας. Είναι κι αυτός μυώδης, όπως ο Κόναν, αλλά
όχι τόσο πληθωρικός όσο ο Κιμμέριος. Διαθέτει την ενστικτώδη σοφία του Κόναν
αλλά ακόμη πιο ακονισμένη. Είναι αριστοκράτης ενώ ο Κιμμέριος όχι. Επιπλέον, σε
αντίθεση με την τυχοδιωκτική κοσμοθέαση του Κόναν, ο Μπραν δρα βασιζόμενος σε
παραδοσιακές και πατριωτικές αξίες ζωής. Ο Χάουαρντ τον περιγράφει με θετικό
πρόσημο βάσει της αριστοκρατικής του καταγωγής. Επίσης, τον παρουσιάζει να
διαπνέεται από μια αίσθηση πατριωτικής υπευθυνότητας ακόμη και προς τον
τελευταίο ομοεθνή του. Ο Μπραν Μακ Μορν είναι ένας επικός, βάρβαρος βασιλιάς,
που με πατριωτικό φρόνημα και σκληρές μεθόδους μάχης (που θυμίζουν εκείνες του
Κόναν) προσπαθεί να υπερασπιστεί την πατρώα βρετανική γη από την εισβολή της
πολυεθνικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Στο βιβλίο των εκδόσεων Κλέος περιλαμβάνονται
δυο νουβέλες με περιπέτειες του Μπραν Μακ Μορν κι ένα ποίημα. Επιπλέον, το
βιβλίο περιλαμβάνει ένα άρθρο με ιστορικό και πολιτικό περιεχόμενο στο οποίο
αποκαλύπτονται οι ρομαντικά παραδοσιοκρατικές πολιτικές αντιλήψεις του
Χάουαρντ. Οι νουβέλες είναι τα Σκουλήκια
της Γης και Η Χαμένη Φυλή. Το
βιβλίο κλείνει με το άρθρο Πόσα οφείλει
το Έθνος μας στο Νότο.
Για όσους φίλους δεν πρόλαβαν την πρώτη αυτοεκδοτική κυκλοφορία του Μπραν Μακ Μορν, πλέον το βιβλίο είναι διαθέσιμο σε όλη την Ελλάδα. Ελπίζω να το απολαύσετε.
ΥΓ. Για όσους δοκιμάσουν να αναζητήσουν το βιβλίο στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των τριών καταστημάτων (Πολιτεία, Πρωτοπορία και Πατάκη), ενδεχομένως να μην είναι εφικτό για τις επόμενες ώρες, λόγω του φόρτου εργασίας των συστημάτων που έχει μεγαλώσει κατά την εορταστική περίοδο. Ωστόσο το βιβλίο πωλείται κανονικά στα καταστήματα και μπορεί όποιος θέλει να το παραγγείλει τηλεφωνικά/ηλεκτρονικά, είτε να το αγοράσει προσερχόμενος σε αυτά.
Σταμάτης Μαμούτος
38 σχόλια:
Μην σταματατε ποτε αυτο που κανετε !
Το βιβλίο του Ρόμπερτ Χάουαρντ δεν φαίνεται να υπάρχει στο σάιτ της Πολιτείας. Πώς το παραγγέλνεις ηλεκτρονικά;
Το να μιλάμε για τον Ρόμπερτ Χάουαρντ και να αναφερόμαστε σε μια πένα χρυσή και ατσάλινη μαζί, είναι η καλύτερη περιγραφή του, κι όμως ωχριά μπροστά στο μεγαλείο του έργου του. Τρανή απόδειξη της συγγραφικής και ιδεολογικής του καθαρότητας είναι ότι σήμερα, τόσες δεκαετίες μετά τον αδόκητο θάνατό του σε τόσο νεαρή ηλικία, όλο το αντι-παραδοσιοκρατικό σύστημα συνεχίζει να ρίχνει λάσπη στην μνήμη του, με τους συνήθεις χαρακτηρισμούς, που για εμάς δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα. Οι ιδέες του, η γραφή του, η πυγμή του φέρνουν ακόμα και τώρα τρόμο σε όσους ξέρουν ότι δεν μπορούν να τις αντιμετωπίσουν με κάτι περισσότερο από κραυγές, σπίλωση υπολήψεων και τους γνωστούς "-ισμούς". Και μόνο από τα κροκοδείλια δάκρυά τους, ο Κόναν, ο Σόλομον Κέιν, ο Μπραν Μακ Μορν, ο Καλ και όλη η χορεία των ηρώων του εξυψώνονται.
Συγχαρητήρια στις Εκδόσεις Κλέος για το έργο τους, συγχαρητήρια στους αναγνώστες που τις στηρίζουν.
Ναι. Το έγραψε ο Σταμάτης στο άρθρο. Είναι λόγω του φόρτου εργασίας. Δεν κάνουν πολλές ενημερώσεις για να μην πέσει το site αυτές τις μέρες. Θα ανέβει μέχρι Τρίτη - Τετάρτη.
Αν δεν θες να κατέβεις κέντρο μπορείς α) να το παραγγείλεις τηλεφωνικά ή β) να το ζητήσεις με mail, διευκρινίζοντας ότι σου είπαμε πως το βιβλίο υπάρχει στο κατάστημα αλλά δεν φαίνεται στο site λόγω του ότι το προμηθεύτηκαν μόλις χθες. Ζήτα τους να στο φέρουν από την αίθουσα του καταστήματος που έχει τα βιβλία της λογοτεχνίας του φανταστικού. Θα το βρουν και θα στο φέρουν από εκεί.
Όχι αγαπητέ. Δεν θα σταματήσουμε. Αρκεί να μας έχει ο Θεός καλά στην υγεία μας. Τα καλύτερα έπονται.
Southman τα έγραψες όλα.
Χριστουγεννιάτικο δῶρο; Μᾶς κακομαθαίνετε! Νὰ εἶστε καλὰ παιδιά, μὲ ὑγεία, δύναμη καὶ νέες ἐκδόσεις!
Ευχαριστούμε φίλε. Ευχές για υγεία και ότι καλύτερο και για εσένα.
Έχετε σχεδιάσει να κυκλοφορήσετε και πολιτικά βιβλία στο μέλλον ή για την ώρα θέλετε να καλύψετε κάποια κενά της ρομαντικής βιβλιογραφίας στα ελληνικά; Ευχαριστώ
Ένα λογοτεχνικό και ένα πολιτικό, εναλλάξ, σχεδιάζουμε να κυκλοφορούμε. Αλλά από το καλοκαίρι και έπειτα.
Φίλε, πίστεψέ με καμιά φορά η λογοτεχνία έχει να πει περισσότερα από την καθαυτό πολιτική. Και εγώ πρόσφατα το κατάλαβα, περισσότερο βοηθούν στη διάδοση των ιδεών πχ τα διηγήματα του Γέητς, παρά τα αμιγώς πολιτικά μανιφέστα και μονογραφίες. Όμως για την παραδοσιοκρατία και τον ρομαντισμό όντως υπάρχει βιβλιογραφικό κενό. Μακάρι και πρέπει να καλυφθεί.
Το ότι όλα τα βιβλία του εστιατορίου είναι εδώ και χρόνια εξαντλημένα (χώρια τα όσα επανεκδίδουν και εξανεμίζονται) πρέπει να μας προβληματίζει διότι δείχνει τον βαθμό διείσδυσης της δεξιάς ιδεολογίας στον εθνικιστικό χώρο. Δυστυχώς πολλοί έχουν υιοθετήσει τις φιλελεύθερες κλασσικιστικές μπούρδες του δυτικόπληκτου "ρατσισμού" και προσκυνούν το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, ειρωνεύοντας κάθε είδους σοσιαλισμό και ξεκάθαρα στηρίζοντας τον καπιταλισμό στην οικονομία. Η νεολαία αντί να μάθει να μελετάει εις βάθος, απομυζώντας την ουσία της ιστορίας των πολιτικών ιδεών, κάθεται και απομνημονεύει τα τάδε διατάγματα της 56ης μεραρχίας των δανέζικων SS ή την δείνα ομιλία του Χίτλερ το 193τρέχαγύρευε.
Μακάρι τα πενιχρά σας μέσα να μην σας εμποδίσουν να διορθώσετε αυτές τις στρεβλές αντιλήψεις στην νεολαία του χώρου μας, και σίγουρα ποιοτικές ρομαντικές εκδόσεις βοηθάνε στην καταπολέμηση της μάστιγας του προσκυνήματος στον διαφωτισμό εντός του Εθνικιστικού, αντιδημοκρατικού κινήματος της 3ης θέσης. Ο ιδεολογικός αγώνας ενάντια στον νεοεθνικισμό γίνεται σε κάθε επίπεδο!
Ανέβηκε
https://www.politeianet.gr/index.php?option=com_virtuemart&Itemid=89&keyword=%CE%9C%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%BD+%CE%9C%CE%B1%CE%BA+%CE%9C%CE%BF%CF%81%CE%BD&limitstart=0&x=12&y=8
Σύν φίλε μου δε ξέρω κάποια άλλη γραφή διά τη κατανόηση της κοινωνικό πολιτικής σύστασης του ανθρώπινου γένους, από την Ελληνικήν μυθολογία,τα έχει όλα...
https://www.protoporia.gr/?subcats=Y&pcode_from_q=Y&pshort=Y&pfull=Y&pname=Y&pkeywords=Y&search_performed=Y&q=Μπραν+Μακ+Μορν&dispatch=products.search
https://www.vivliopoleiopataki.gr/product/665786/vivlia-logotexnia-pagkosmia-logotexnia/Mpran-Mak-Morn/
Καλά, δεν χρειάζεται να μας ενδιαφέρει τι κάνει το εστιατόριο ούτε οι βλακείες των εν γένει φετιχιστών του τρίτου Ράιχ, των νεοεθνικιστών και των υπολοίπων αυτού του φυράματος.
Στο θέμα των πωλήσεων είναι ενθαρρυντικά τα μέχρι στιγμής στοιχεία του εκδοτικού μας οίκου. Το "Κελτικό Λυκόφως" έχει εξαντληθεί δύο φορές από τον Ιούνιο. Και μάλιστα από αναγνώστες που αγοράζουν βιβλία σε μη πολιτικοποιημένα βιβλιοπωλεία. Αν το καλοσκεφτούμε αυτό είναι το πρώτο στρατηγικό κέρδος. Για πολλούς λόγους.
Αυτό με τον Διαφωτισμό που αναφέρεις είναι μόδα των τελευταίων ετών. Παλαιότερα, μολονότι η αμορφωσιά ήταν εξίσου παροιμιώδης με την σημερινή, τουλάχιστον στα βασικά σημεία, σε αυτά που λειτουργούσαν σαν κεντρικά συνθήματα, λέγονταν τα αυτονόητα. Ακόμη και τύποι όπως ο ΝΓΜ, έστω εντελώς συνθηματολογικά, υποστήριζαν ότι σκόπευαν να συγκρουστούν με το πλαίσιο αντιλήψεων που διαμόρφωσε ο Διαφωτισμός. Μέχρι και ο μακαρίτης ο Φουράκης με τις ομάδες Ε και τα ελληνόφωνα UFO έδινε ιδεολογικό στίγμα κατά του Διαφωτισμού.
Η ξαφνική αγάπη για τον Διαφωτισμό ήταν μεταμνημονιακό φρούτο του ελληνικού εθνικιστικού χώρου. Μάλλον καλλιεργημένο με την φροντίδα και τα χρήματα της Νέας Δημοκρατίας.
40 χρόνια τα εκδοτικά Μιχαλολιάκου, Γιαννάκενα, Χαραλαμπόπουλου, εστιάτορα κλπ. ασχολούνταν είτε με έκδοση βιβλίων για τον Β' ΠΠ. ή γ' κατηγορίας ιδεολόγων/προπαγανδιστών του Ε/Σ (Σεράνο, Ντέβι, Σίτσα) ή ακόμα χειρότερα με το να "εθνικοσοσιαλιστικοποιήσουν" τον Νίτσε. Θεωρητική δουλειά δεν έγινε ποτέ προς την κατεύθυνση της έκδοσης κειμένων του ρομαντισμού, του μη-μαρξικού σοσιαλισμού, του εθνικισμού του 19ου αιώνα κλπ. Από εκεί είναι λογικό ο μέσος εθνικιστής αναγνώστης να απομνημονεύει το ανακοινωθέν των δανέζικων SS, αλλά να μην έχει ακούσει ποτέ του ονόματα όπως Γέητς, Καρλάιλ, Φίχτε, Χέρντερ.
Ο δυτικόπληκτος ρατσισμός πάλι είναι παλιά αρρώστια και την είχε και ο γερμανικός Ε/Σ, και ήταν ο λόγος που τόσο έντιμοι αγωνιστές όπως ο Eichberg αντιμετωπίστηκαν εχθρικά από τους "καθαρούς νεοναζί" στα 1960s, επειδή επιζητούσε μια συμμαχία με τα έθνη του γ' κόσμου σε διεθνές επίπεδο (την ίδια εχθρότητα αντιμετώπισαν και πολλοί αντιαποικιακοί της Συντηρητικής Επανάστασης όπως ο Hielscher στα 1930s). Πάντα για τους φανατικούς "καθαρούς νεοναζί" η Δύση θα είναι συνειδησιακά το τελευταίο καταφύγιο. Κι αυτό παρά την αδιαμφισβήτητη χειραγώγησή της από τους Σιωνιστές, και παρά τα ανείπωτα εγκλήματά της σε βάρος όλων των φυλών. Στο φαντασιακό των "καθαρών νεοναζί" ποτέ δεν θα προτιμηθεί ως σύμμαχος ο "υπάνθρωπος" μη-δυτικός (ακόμα κι αν αυτός είναι σοσιαλιστής, εθνικιστής ή παραδοσιοκράτης) έναντι του δυτικού λευκού (ακόμα κι αν αυτός είναι ο Μπάιντεν). Μα, καλά, κι οι Ρώσοι λευκοί δεν είναι; Αυτοί, στο φαντασιακό του "καθαρού νεοναζισμού" εξαιρούνται της λευκότητας λόγω της πράξης τους να σηκώσουν το δρεπάνι πάνω στο Ράιχσταγκ τότε, καθώς εν πολλοίς ολόκληρη η ιδεολογία αυτού που λέμε "μη-τριτοθεσίτικο νεοναζισμό" είναι το μετατραυματικό στρες που προκάλεσε εκείνο το γεγονός. Και γι' αυτό όλοι αυτοί στηρίζουν φανατικά τα τσιράκια των Εβραίων, τους Αζόφ. Εκδίκηση για το '45 - το μυαλό τους και μια λίρα.
Η αιτία που ο Διαφωτισμός μπόρεσε να γίνει αποδεκτός μεταμνημονιακά στο χώρο, είναι ότι εντός του χώρου δεν αναπτύχθηκαν ποτέ πραγματικά θεωρητικά αντιδιαφωτιστικά αντισώματα. Κι αυτό γιατί δεν ξέρει η "διανόηση" του χώρου στην Ελλάδα καν τι είναι ο Διαφωτισμός (πέρα από τα πολύ βασικά που ξέρει κι ένας απολιτίκ) ούτε τι είναι ρομαντισμός ή κλασικισμός ή αντιδιαφωτισμός, για να τα ορίσει, πόσο μάλλον να δώσει εμπεριστατωμένους ορισμούς που θα διαφοροποιούνται από τους υπάρχοντες και θα είναι μοναδικά αντιπροσωπευτικοί του εθνικιστικού πρίσματος.
Και γιατί αυτό; Γιατί δυστυχώς δεν μπόρεσε ΠΟΤΕ στην Ελλάδα (πλην Επιστράτων για 3 μήνες) να γίνει ο εθνικισμός μαζικό κίνημα από τα κάτω και να παράξει τους δικούς του οργανικούς διανοουμένους, όπως ήταν αλλού ο Ράουτι, ο Βενέρ, ο Μπενουά. Να παράξει μια δική του στρατευμένη διανόηση-αντίβαρο στην αστική (κάτι που η μαρξιστική αριστερά έκανε από το 1930 ως το 1970). Στην Ελλάδα οι ηγήτορες του εθνικισμού τον προσανατόλιζαν πάντα σε "λύση κορυφής" από τα πάνω, τους ένοιαζε περισσότερο να ακούσει τις ιδέες τους ο Καραμανλής (Μανιαδάκης) ή ο Παπαδόπουλος (Πλεύρης) παρά ο λαός. Να κάνουν εισοδισμό στο σύστημα χωρίς τη βοήθεια της μάζας. Και γι' αυτό αναγκαστικά οι ιδέες τους ήταν πάντα προσαρμοσμένες έτσι ώστε να μην είναι πολύ ενεργά αντισυστημικές, να μην είναι πολύ κατανοητά ανατρεπτικές, μην τυχόν και έρθουν σε ανοιχτό πόλεμο με το σύστημα και χαθεί η πιθανότητα της "λύσης κορυφής". Κι εντέλει ο εθνικιστής "διανοούμενος" εν Ελλάδι σήμερα, αν τον ρωτήσεις τι είναι ρομαντισμός, ή δεν θα ξέρει, ή ο πιο διαβασμένος θα σου αναμασήσει απλά τον αστικό ορισμό της έννοιας. Ε, δεν ήταν δύσκολο μετά η ΝΔ να τους πλασάρει Διαφωτισμό κι αυτοί να τον φάνε.
Τώρα ως προς αυτό το "αντιδημοκρατικό" δεν ταυτίζομαι. Αντικοινοβουλευτικό ή αντιφιλελεύθερο ίσως είναι καλύτερα. Με μορφές λαοκρατίας-πολιτοκρατίας μη αστικές, δεν βλέπω τον λόγο να έχουν πρόβλημα οι εθνικιστές. Δεν είχε πρόβλημα ο Φίχτε, δεν είχε ο Μπενουά, γιατί να έχουμε εμείς;
Ο Νίτσε(που λατρεύουν τα γκαρσόνια), αδιαμφισβήτητα, μελετούσε και μάλιστα υιοθετούσε πολλά στοιχεία του Διαφωτισμού λέγοντας ότι οι ιδέες του λειτούργησαν υπέρ της Ευρώπης καθώς απελευθέρωσαν την Ευρωπαϊκή ψυχή.
Μέχρι και ο γραφικότατος Varg σε βίντεο του, πριν τον απαγορεύσουν στο YouTube, είχε γράψει ότι και αυτός έβλεπε θετικά στοιχεία στον Διαφωτισμό καθώς μας έβγαλε από τον χριστιανικό Μεσαίωνα!
Βλέπεις δηλαδή πως συνδέονται όλα. Πως η ιδεολογία του νεοεθνικισμού έχει εισχωρήσει σε όλο τον εθνικιστικό χώρο και στην Ευρώπη. Αγάπη προς έναν παγανισμό(τεκτονικό), λίβελοι εναντίον του Μεσαίωνα, παρωχημένη αρχαιολατρεία, φετιχιστικός "ναζισμός" και όλα αυτά πασπαλισμένα με μπόλικη αγάπη προς ΝΑΤΟ, Αμερική και ελεύθερη οικονομία.
Συμφωνώ απολύτως σε αυτό. Η λογοτεχνία, και γενικότερα η τέχνη, είναι ο καλύτερος τρόπος για να διαδώσεις τις ιδέες σου. Αυτό το είχε καταλάβει η αριστερά (και η μετά-μοντέρνα έκδοση της) και για αυτό ήθελαν καίριες θέσεις σε πολιτιστικά δρώμενα όπως και στον κινηματογράφο.
Κακά τα ψέματα ο περισσότερος κόσμος δεν διαβάζει πολιτική θεωρία, οικονομικά ή ιστορία. Ο μέσος άνθρωπος, ακόμη και αυτός που διαβάζει, επενδύει περισσότερο σε λογοτεχνία, κινηματογράφο ή θέατρο. Πόσες φορές έχω γνωρίσει κομουνιστές όπου δεν είχαν ιδέα από Μαρξ ή το τι είναι ο διαλεκτικός υλισμός. Και μιλάμε για άτομα που διαρκώς έλεγαν πόσο υπέροχη ήταν η σοβιετική ένωση και μάλιστα επί Στάλιν! Τι είχε πείσει αυτά τα άτομα; Σίγουρα όχι το διάβασμα πολιτικών βιβλίων, αλλά η προπαγάνδα. Επειδή η τέχνη μιλάει στον άνθρωπο, όπως έλεγε και ο Jonathan Bowden για τις ομιλίες των πολιτικών, "on the front of their brains, on the back of their brains. It speaks to them physiologically and semi-carnally...".
Για αυτό ας επενδύσουμε όσο μπορούμε στην λογοτεχνία και την τέχνη και θα δούμε ανθρώπους να κινητοποιούνται en masse.
καντε λογαριασμο τουιτερ της λεσχης για να διαφημιζετε και εκει τα βιβλια που εκδιδετε .. υπαρχει δυνατη εθνικιστικη παρουσια σε αυτο το μεσο
οι ναζί
των ναζί
ω ναζί
παιδιά επειδή η δουλειά σας έχει ξεφύγει από τον στενό κύκλο του λεγόμενου "χώρου" και επειδή πολλοί καραδοκούν, καλό θα ήταν να κόψετε οριστικά τη διαρκή ενασχόληση με τους 5-10 (αν είναι τόσοι) χιτλερικούς της νδ. όχι ότι δεν είναι πληρωμένοι αληταράδες όλοι αυτοί, είναι και παραείναι. αλλά καταστρέφετε την εικόνα σας με το να τσακώνεστε με τους καθυστερημένους για τα πορτρέτα του Χίτλερ. χάρισμά τους και ο Χίτλερ και οι σβάστικες και σε καλή μεριά. δεν έχει νόημα περισσότερη ανάλυση.
O λεγόμενος "εθνικοσοσιαλισμός της μαστούρας", δηλαδή θεωρίες αποκρυφιστικές που μόνο μαστουρωμένο άτομο τις πιστεύει, τύπου Σατανο-Ναζισμού, esoteric Nazism κλπ., λόγω του αντιχριστιανισμού έφτασε να δέχεται το Διαφωτισμό (και ο Νίτσε γι' αυτό τον δεχόταν). Καλά, αυτοί του Joy of Satan ειδικά (στην Αμερική) είναι τέρμα φιλο-ιμπεριαλιστές και καλούν σε λευκό μέτωπο κατά της Κίνας και του Ιράν (όλως τυχαίως των δύο μεγάλων αντιπάλων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού σήμερα).
Το θέμα του νεοναζισμού είναι λίγο περίεργο και δύσκολα μπορεί να τσουβαλιαστεί ως ενιαίο φαινόμενο. Στην Ευρώπη οι εν λόγω ομαδοποιήσεις, εν πολλοίς, υπηρετούσαν μια underground γκροτέσκο αισθητική, συνδεδεμένη με ακραία κοινωνική γκετοποίηση μερίδας της νεολαίας, μητροπολιτάνικη αντικουλτούρα, χουλιγκανισμό, ένταξη σε συμμορίες κτλ. Δλδ ήταν θέμα τύχης και συναναστροφών, αν ο περιθωριακός τσιτωμένος νέος των 80s/90s κατέληγε τελικά σε κάποια μορφή ακραίας αναρχίας ή στον νεοναζισμό.
Όπου οι α/α θεωρούνταν η Νο1 αντισυστημική, βίαιη, αντικοινωνική δύναμη, ικανή να "τρομάξει" νοικοκυραίους και να αφήσει "άναυδους" Πρετεντέρηδες και Χασαπόπουλους, καθίστατο ο φυσικός χώρος της άγριας νεολαίας (βλ Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία). Όπου γινόταν ακριβώς το αντίστοιχο με το μεταπολεμικό φάντασμα του Χίτλερ (Γερμανία, Σκανδιναβία, Βρετανία), ήταν οι νεοναζί που κέρδιζαν έδαφος στη μάχη των άκρων και στρατολογούσαν πιτσιρικαρία.
Επίσης, ενδιαφέρον παρουσιάζει η ανθρωπογεωγραφία των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής του '12/'15. Οφείλουμε να διαχωρίσουμε την παλαιοερετζίδικη ψυχροπολεμική ψήφο της επαρχίας, από την αντισυστημική/αντιμνημονιακή των κοκκινοπράσινων δήμων του λεκανοπεδίου. Δεν είναι το ίδιο ο νδούλος της Λακωνίας που το έριξε ΧΑ, ως μια πιο σκληρή χυδαία δεξιά, με τον άνεργο στο Περιστέρι.
Προσωπικά πάντα ψήφιζα ΣΥΡΙΖΑ (από το 2015 απέχω), αλλά μπορώ να κατανοήσω σε μεγάλο βαθμό τον αγανακτισμένο ακροδεξιό. Νομίζω είναι στο χέρι των σοβαρών αντισυστημικών δυνάμεων (αν υπάρχουν...) να πάρουν και τον μπαφιασμένο αντιδραστικό αλλά και τον καλοπροαίρετο μπερδεμένο πιτσιρικά, που νομίζει ότι κάνει αντίσταση με φετιχιστικές τελετουργίες και κυρελέησον σε αντιδημοφιλείς προσωπικότητες και σύμβολα του παρελθόντος. Δεν χρειάζονται ούτε υστερικοί "αντιφασισμοί", ούτε μπινελίκια και κοινωνικός οστρακισμός σε τέτοια άτομα.
Σε κάθε περίπτωση, όχι, "ναζιστικός κίνδυνος" εν έτει 2023 δεν υφίσταται. Βέβαια οι λίμπεραλς και οι συνοδοιπόροι τους θα συνεχίσουν να ανεμίζουν το χιτλερικό σκιάχτρο μέχρι να σβήσει ο ήλιος, ασκώντας ιδεολογικής τρομοκρατίας σε όσους δεν ασπάζονται την "ορθοδοξία" τους και εκτρέποντας τον όποιον γνήσιο αντισυστημικό λόγο σε αμερικανοαντίφα virtue signalling.
Επίσης, η βλακώδης αντίληψη που θέλει την ιστορία της ανθρωπότητας ως μια αέναη μεταφυσική πάλη "φασισμού" και "αντιφασισμού", πρέπει επιτέλους να σταματήσει να αναπαράγεται. Όχι, δεν εξηγούνται όλα με απλοικό μανιχαισμό, ας σοβαρευτούμε.
Καλές γιορτές.
Αχιλλέα συμφωνώ γενικά με το συμπέρασμά σου (αυτά που γράφεις στο τέλος όντως συνδέονται, συνήθως βέβαια όχι όλα ταυτόχρονα), νομίζω όμως ότι γενικεύεις υπερβολικά. Υπάρχουν αρκετά "ρεύματα" περίεργων φιλο-διαφωτιστών, στον ελληνικό χώρο τουλάχιστον 3. Από τους νεοεθνικιστές τύπου Πανούση (καλή του ανάπαυση), στο ορίτζιναλ ρεστοράν και στις νέες εκδοχές. Σε κάθε ένα η ιδεολογική πορεία είναι διαφορετική
Τώρα στα συγκεκριμένα παραδείγματα, ο Βαργκ έχει γνωστό μένος κατά του χριστιανισμού και εντελώς υπανάπτυκτη σκέψη πάνω σε ζητήματα φιλοσοφίας, μεταφυσικής και ιστορίας των ιδεών. Είναι δεδομένο πως για να επιτεθεί στους Χριστιανούς θα πει και πολλές ανοησίες. Αλλά δεν ανήκει σε καμία σχεδόν από τις άλλες κατηγορίες που θέτεις. Απ'όσο τον θυμάμαι την Αμερική (και το ΝΑΤΟ) την θεωρεί ως βασικό εχθρό της Ευρώπής και τον καπιταλισμό καρκίνο για τον άνθρωπο και τον πλανήτη. Τον δε Νίτσε τα γκαρσόνια (με εξαίρεση τα τσιτάτα που κυκλοφορούν σταθερά σε ναζιστικούς κύκλους) δεν τον έχουν καν διαβάσει. Δεν βρίσκονται εκεί οι ρίζες της σκέψης και των πολιτικών τους θέσεων. Έτσι και αλλιώς η στάση του έναντι του Διαφωτισμού είναι εξαιρετικά διφορούμενη και ασταθής.
Αν και είμαι σίγουρος ότι το λες καλόπιστα, θα διαφωνήσω. Όσο είχα λογαριασμό στο Twitter (εκπροσωπώντας τον εαυτό μου και όχι την λέσχη) διαπίστωσα σημεία και τέρατα. Δεν είδα δυνατή εθνικιστική παρουσία, είδα δυνατή alt-right και ακροδεξιά παρουσία. Για να γίνω και συγκεκριμένος, θυμάμαι να μιλάω με γνωστό άτομο της ΧΑ(γνωστό ανώνυμο με κανάλι στο YouTube) και να του λέω καλοπροαίρετα ότι το πρόβλημα με την ΧΑ ήταν και αισθητικό. Ότι τον λαό δεν τον προσεγγίζεις με ελιτισμό, τσιρίδες και καρπαζιές. Η απάντηση; «Εσένα σε καβαλάει όλη μέρα το σύστημα και σε ενδιαφέρει η αισθητική;». Δεν περίμενα βέβαια κάτι καλύτερο...
Υπήρχε άλλος, επίσης με κανάλι στο YouTube, όπου όλη μέρα έγραφε μαγκιές για δικέφαλα, βάρη, εμβόλια κλπ. και όταν τον προσέγγισα για να βγούμε για καφέ μου έδωσε ψεύτικο όνομα και μου είπε ότι δεν συναντιέται με άτομα από το internet!
Άλλη περίπτωση. Βλέπω Twitter user με φιλικές προς εμάς διαθέσεις. Τον ακολουθώ. Και βλέπω ότι ανεβάζει ένα post όπου αναφέρεται, και καλά, σε γυμναστήριο που δεν επιτρέπει εμβολιασμένους επειδή, υποτίθεται, μεταφέρουν ιικό φορτίο. Μπαίνει ένας ανώνυμος και του αποδεικνύει ότι το post είναι fake news από ψεύτικο προφίλ στο Facebook. Η απάντηση του "εθνικιστή" ανώνυμου; «Δεν πειράζει. Θα κρατήσω το post για motivation».
Και ας μην ξεχνάμε τα γκαρσόνια με Twitter, ένας εκ των οποίων έγραφε ότι λατρεύει την Αμερική καθώς όπως έλεγε είναι "the land of the free"...
Με λίγα λόγια ανώνυμε, βούρκος η όλη υπόθεση. Βέβαια το Twitter ήταν ένα καλό μάθημα για δύο λόγους. Πρώτος είναι το ότι είδα με τα ίδια μου τα μάτια ότι δεν υπάρχει "χώρος" και δεύτερον το ότι οι πληρωμένοι ρουφιάνοι είναι τόσο απίστευτα δειλοί όπου εδώ στο blog σχολιάζουν αλλά στο Twitter ενώ ήξεραν πολύ καλά ποιος είμαι δεν τολμούσαν να έρθουν σε διένεξη ενώ ήμουν μόνος και αυτοί τουλάχιστον 10. Φαντάσου δειλία. Υποθέτω ότι ένοιωθαν ότι θα τους ξεφτίλιζα και με απέφευγαν όπως ο διάολος το λιβάνι.
Με κλείνοντας. Είναι το Twitter κακό; Σε καμία περίπτωση. Η λέσχη είναι ποιοτική, οπότε εάν κάνει ένα άνοιγμα στο Twitter θα είναι εξίσου ποιοτικό και μαζικό από τα μέλη της. Έχει όντως έντονη εθνικιστική παρουσία το Twitter; Δυστυχώς αμφιβάλλω...
Προς τον σχολιαστή που δηλώνει υποστηρικτής της "Εθνικιστικής Συμμαχίας" και υποθέτει ότι αυτός που ξεκίνησε να γράφει σχόλια κατά των "ναζί" και των "εστιατορίων" είναι γνωστός νεοθνικιστής εκδότης, τον οποίο στηλιτεύει επώνυμα:
Επειδή ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ποιος είναι ποιος όταν γράφονται ανώνυμα σχόλια, δεν χρειάζεται να απευθύνεσαι προσωπικά εναντίον οποιοδήποτε στο συγκεκριμένο σημείο της συζήτησης. Γράψε αν θες αυτά που θεωρείς αρνητικά για τους νεοεθνικιστές και θα δημοσιευθούν. Αλλά μην το περιορίζεις σε ένα πρόσωπο. Πρώτον μπορεί να μην έχει σχέση με την συζήτηση και δεύτερον εκείνο που έχει νόημα είναι η αποκάλυψη της ιδεολογικής υβριδοποίησης του (στην ουσία φιλελεύθερα Δεξιού) νεοεθνικισμού. Το να γελοιοποιήσεις έναν εκφραστή αυτής της ιδεολογίας για την οικονομική του στρατηγική και για προσωπικές του συμπεριφορές δεν λέει και κάτι. Η συζήτηση περνά σε προσωπικό επίπεδο και χάνεται το νόημα. Τα πρόσωπα είναι η επιφάνεια. Οι ιδεολογίες είναι η ουσία.
Δεν διαφωνούμε κάπου. Όντως ισχύουν αυτά. Και λογικό είναι να γενικεύω επειδή έχω αρκετά περιορισμένο χρόνο για γράψιμο. Καταλαβαίνεις ότι όλα αυτά χρειάζονται ειδικότατη ανάλυση. Προσπαθώ να περάσω απλά ένα μήνυμα στο μικρότερο δυνατό μέγεθος/χρόνο.
Σε ότι έχει να κάνει με τον Varg, τα είπες όλα. Και όντως πολύ σωστή η φράση «υπανάπτυκτη σκέψη».
Για τον Νίτσε το έχω πει πολλάκις ότι έχει uses and abuses. Μεταφράζεται κατά το δοκούν, κάτι το οποίο είναι λογικό δεδομένης της φιλοσοφίας του. Προφανώς και είναι δείγμα πολιτισμού η φιλοσοφία του Νίτσε. Αλλά σίγουρα όχι του πολιτισμού των "νιτσεϊκών" skinheads των αμερικανικών φυλακών, των γκαρσονιών ή του ακροδεξιού, φιλελεύθερου Bronze Age Pervert.
Δεν γνωρίζω αν συμφωνεί και η λέσχη αλλά η χα με τα εκατό στραβά της ήταν η πιο ανοιχτά "αντικαπιταλιστική" ας το πούμε δύναμη στον χώρο. Τουλάχιστον πριν την είσοδό της στη βουλή, όπου μιλούσε ανοιχτά ενάντια στη παγκοσμιοποίηση και το μνημόνιο. Δυστυχώς όμως πνίγηκαν αξιόλογες σοσιαλιστικές προσπάθειες όπως το γνωστό περιοδικό Ελληνας εργάτης στις αρχές των 00. Απο εκεί και πέρα το χάος, στόχοι, εστιατόρια, λάος, "πατριάρχες" και τα λοιπά ρετάλια της ακροδεξιάς, προσκυνούσαν και προσκυνούν τον καπιταλισμό και τον φιλελεύθερο τρόπο οικονομίας μέχρι το σημείο να ταυτίζονται με την ΝΔ σε δημοψηφίσματα και γεωπολιτικές συμμαχίες.
Σε οργανώσεις τύπου Ο9Α και ToB στην Αμερική έχει πλέον αποδειχθεί ισχυρή ανάμιξη του FBI. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν αντίστοιχες ακόμα αλλά πολλές τάσεις που ξεκίνησαν από εκεί έχουν υιοθετηθεί από δήθεν ακραίους του χώρου
Και κατα της Ρωσίας καλούν τα καθαρματα της πρεσβείας , άσχετα αν είναι και αυτή λευκή ευρωπαϊκή χώρα.. Οχι μονο κατα Κίνας και Ιράν
Καλά τα γκαρσονια του τουίτερ το χουν τερματίσει. Γράφουν ανοιχτά υπέρ Μπάιντεν(!), ΝΑΤΟ, φιλελευθερισμού και Ευρωπαϊκής Ενωσης προς χάρη ενος ψεύτικου "λευκού" διεθνισμού. Μέχρι και στα σχόλια της λέσχης μπαίνουν να γράψουν υπέρ της αποικιοκρατίας τα κλασσικιστικά απορρίματα του Άδωνι και του "πατριάρχη"
Δίκιο έχεις. Όμως τι να το κάνεις αν η όλη στάση είναι υποκριτική ή στην καλύτερη περίπτωση εκ του ασφαλούς ακέραιη; Το ωραίο θα ήταν να γίνει μια σοβαρή ανάλυση του πως και του κατά πόσο μπορούν να υποστηριχθούν σοσιαλιστικά ή έστω αντιφιλελεύθερα σχήματα από τους εθνικιστές στις σημερινές συνθήκες. Αν εξάγονταν κάποια συμπεράσματα θα ήταν πιο εύκολο να γίνει δουλειά πάνω σε αυτά και να ρυθμιστεί στη συνέχεια η σχέση του εθνικιστικού χώρου με άλλα αντικαπιταλιστικά ρεύματα. Όμως για αυτά πρέπει να υπάρχουν σοβαροί και κυρίως κανονικοί εθνικιστές. Πάντως σε σχέση με τα μεταμοντέρνα Δεξιά χάλια του εθνικιστικού χώρου πράγματι αυτό που γράφεις ήταν καλύτερο.
Η Χρυσή Αυγή, εκτός των προφανών φετιχιστικών βαριδίων και της απωθητικής νεοναζιστικής της ταυτότητα, είχε επί εποχών αντιμνημονίου συνειδητά προβοκατόρικο ρόλο. Τα στελέχη της (άγνωστα τότε στον πολύ κόσμο) προσπαθούσαν να σαμποτάρουν την αντίθεση μνη-ανυμνή ή ΕΕ-αντιΕΕ, και να ρίξουν γραμμή εναντίον των μεταναστών και των Ρομά, θαρρείς και για τα πάντα στην ρημαγμένη Ελλάδα του 2010 έφταιγαν κάποιοι φτωχοί απ'την Ασία. Τα πογκρόμ του '11 και τα γεγονότα στον Αγ. Παντελεήμονα είναι ενδεικτικά.
Επίσης, ο φετιχισμός την κατέστησε εύκολη λεία για το σύστημα Σαμαρά, και κυρίως εξέθρεψε τις μοιραίες χρυσαυγιάδες και την παρωχημένη "αντιφασιστική" υστερία εν μέσω μιας πρωτοφανούς οικονομικής καταστροφής του τόπου. Η ανεργία βαρούσε 30άρια και το συνταγματικό τόξο εν χορώ βρήκε τον αποδιοπομπαίο τράγο. Επομένως, όχι. Μακριά. Όπως επίσης μακριά και από όλους όσους συμμετείχαν στο θέατρο των παναθηναικάκηδων (Κεερφά, Ανταρσύα κτλ κτλ)
Επειδή καλώς ή κακώς (μάλλον κακώς...) όλα έχουν καταντήσει γεωπολιτική, νομίζω θα ήταν αποδοτικότερο να στηριχθούν αντινατοικές δυνάμεις από όλο το πολιτικό φάσμα, με δύο βασικές προυποθέσεις:
1) Να μην προβοκάρουν, έστω ασυνείδητα.
2) Να μην έχουν βγει ανοιχτά υπέρ των αμβλώσεων και των LGBTQIA+, κάτι που για μας τους όψιμους συντηρητικούς της ιουδαιοχριστιανικής παράδοσης αποτελεί απαράβατη κόκκινη γραμμή.
Τουλάχιστον εγώ εκεί έχω καταλήξει. Όλα τα υπόλοιπα θέματα, πολιτιστικά, κοινωνικά, ταυτοτικά ακόμα και οικονομικά είναι προς το παρόν δευτερεύοντα.
Nαι είσαι σωστός, συμφωνώ
Το γεωπολιτικό πράγματι στις μέρες μας εξελίσσεται σε βασικό ζήτημα διότι η μία επιλογή (ΝΑΤΟ & "Δύση") μοιραία οδηγεί σε απόλυτη πολιτική και ιδεολογική υποδούλωση
Ενω το φιλελευθερο Κρεμλινο εξασφαλιζει απολυτη ελευθερια, ετσι χατζηρωμιε μου;
Θες να μας πεις ότι είναι το ίδιο ελεγχόμενη από την Ρωσία η Ινδία, η Βραζιλία, το Ιράν ή οποιοδήποτε άλλη χώρα θες εσύ να επιλέξουμε από αυτές που συμμαχούν με τη Ρωσία, σε σχέση με τις ευρωπαϊκές χώρες (ακόμη και τις μεγάλες πρώην ιμπεριαλιστικές δυνάμεις) που βρίσκονται στη γεωπολιτική αγκαλιά των ΗΠΑ; Αυτό θες να μας πεις σκουπίδι του Μητσοτάκη;
Επειδή προφανώς δεν μπορείς να καταλάβεις θα σε βοηθήσω.
1) Το Κρεμλίνο δεν έχει καμία δυνατότητα να κυριαρχήσει επί της Ευρώπης όπως κυριαρχεί αυτή την στιγμή η Αμερική. Καμία απολύτως. Ούτε οικονομικά (εδώ γελάμε), ούτε προφανώς στρατιωτικά και ούτε πολιτικά. Όποιος υποστηρίζει το αντίθετο είτε ζει με το φάντασμα του 45' είτε είναι σε υπηρεσία.
2) Η εξωτερική πολιτική της Ρωσίας από εποχής Πούτιν είναι σε ξεκάθαρα ρεαλιστική (και όχι ιδεολογική) βάση. Η Ρωσία συνεργάζεται και διατηρεί στενές σχέσεις με Βενεζουέλα, Κούβα, Σερβία, Σύρια, Ιράν, Κίνα, Β.Κορέα, Βραζιλία (κτλ κτλ). Σε καμία περίπτωση δεν έχει επιχειρήσει να προωθήσει συγεκριμένες ιδεολογικές ή πολιτικές τάσεις στο εσωτερικό τους. Κάνε την σύγκριση με την Αμερική και το ΝΑΤΟ και δες πόσα χρόνια πήρε στην Ουκρανία να περάσει σε νομοθεσία όλα τα φλέγοντα ζητήματα των φιλελεύθερων.
3) Ακόμα και η Λευκορωσία (ό,τι πιο κοντινό σε καθαρά ρωσικό προτεκτοράτο, και λόγω θέση και λόγω ιστορίας) απολαμβάνει μεγαλύτερη ελευθερία, όσον αφορά την εσωτερική πολιτική της, από την Ελλάδα ή τα άλλα κράτη της ΕΕ.
Όσοι, ενώ η πατρίδα μας είναι και με την βούλα αμερικανικό προτεκτοράτο, φαντάζεστε κινδύνους για την ελευθερία της Ελλάδας από το κρεμλίνο είστε πραγματικά για γέλια.
Δημοσίευση σχολίου